LIFE: Friends

334 12 0
                                    

Zoe's POV

It's already lunch time. Kasama ko si Agnes dito sa Hall kumain. Hindi rin ako nagtagal sa Detention center dahil pinalabas rin agad ako ni Vasilis. Rafaela was outside, saying that there's no point of keeping me inside when there's no evidence that i was connected with the incident.

"Bakit hindi mo sinabi sa kanila?" Tanong ko kay Agnes habang tahimik lang syang kumakain at ako naman ay hindi ginagalaw ang binili kong pagkain. Huminto sya sa pagkain at ginalaw galaw ang pagkain nya. Alam kong alam nya ang tinutukoy ko. Alam kong may alam na sya sakin.

"Dahil gusto kong malaman mula sayo." tipid nyang sagot at sinalubong nya ang tingin ko. Kita ko ang halo halo nyang emosyon na nararamdaman.

"Alin ba ang gusto mong malaman?" Tanong ko. Ilang sigundo syang natahimik at magsasalita na sana ng may maglapad ng pagkain sa mesa namin.

Naupo naman si Cedric sa pagitan namin ni Agnes.

"May gusto rin akong malaman." salita nya. Bumuntong hininga ako at tumingin sa paligid namin.

"Don't worry, may ginawa akong air wall sa mesa natin. Di nila tayo maririnig, lalo na yung may mga hearing ability." salita ni Agnes. Mukhang okay lang sa kanya na nandito si Cedric at sa muli nitong pagsulpot sa mesa namin.

"Magtanong kayo. Sasagutin ko." salita ko. Bumuntong hininga ako. Dapat rin nilang malaman dahil sila ang kaibigan ko. Si Vasilis nga na hindi ko masyadong kilala though may nangyari---ay may alam na sakin.

"Who's your Deity?" Tanong ni Cedric dahil natahimik si Agnes.

"Ananke." sagot ko. At sinalubong ang tingin nya.

"The goddess of necessity and fate? The mother of fates?" Tanong nya. Tumango naman ako.

"What are you?" Tanong ni Agnes na nagsalita narin. Ibinaba ko ang tingin ko at napatitig sa pagkain ko. Ilang minuto akong natahimik.

"There's a garden and a gardener, does the gardener own the garden? Does the gardener has the full rights of that garden?" Tanong ko. Instead of answering their questions directly, i gave them an easy way to understand. The same words from my mother. Nakatingin na ako sa kanila at nag-aabang nang isasagot nila.

"No. There must be an owner." sagot ni Cedric. Tumango ako.

"The void made the universe and the gods. As well as Ananke, my mother," Salita ko at bumaba na naman ang tingin ko. "Ananke rule over fates, that's why, she made mortals and demigods. In which was all ruled by the Olympians. It was all because it is fated to happen. It was all because she decided to made us." Dagdag ko at tumingin sa kanila.

"She was the owner, she's above the Titans and Olympians. We were the plants and flowers she made." Salita ko sa kabila ng ilang minutong paghinto para matanggap nila ang mga sinasabi ko ng paunti unti. "In this garden. I am made only by her, i am not a mortal or immortal. I am just simply like you, demigod. And i was born to be the gardener." dagdag ko. Napahugot ng hininga si Agnes na hindi makapaniwala. Mukhang nakukuha na nya ang sinasabi ko.

"If you were made out of her alone. You must have bigger role than us." salita ni Cedric. Tumango ako.

"I was the source of everything that has life. In other words, i only exist as long as there's life." Sagot ko. Napasandal si Cedric sa upuan nya at walang ganang nakatingin sa pagkain nyang hindi man lang nya ginalaw.

"But everything that has life is supposed to die. Does that mean.." salita ni Agnes at napasinghap.

"I will die and live. Repeatedly. I will suffer by everyone's sins, regrets, anger and everything." sagot ko. Napaiwas sila ng tingin at napayuko. I can see guilt written in their face.

Life: Ananke's Daughter✓Where stories live. Discover now