Chapter 22

644 30 0
                                    

6 years later ......

Kasalukuyan akong nag-iimpake ng mga gamit namin dahil napagdesisyunan naming umuwi ng Pilipinas bukas dahil may sakit si Daddy. Hindi ko man gustong iwan ang US dahil sanay na ako sa pamumuhay dito pero mas mahalaga pa rin sakin si Daddy.

"Mommy we're ready now" agad naman akong nabaling sa babaeng may matinis na boses. Her hair is wavy. She has a chinky brown eyes which makes her more cute. Her pouty lips and pointed nose are so cute.

Katabi naman niya ang kanyang kakambal. His eyes are also cold like his daddy. He's always silent but he's sweet to us especially on his twin.

He's so protective on her kaya madalas na mapaaway kapag may nambu-bully sa kapatid niya. I told him na wag nalang iyon pansinin pero tatango lang siya sa akin tapos sa susunod na araw ay nasa school nanaman nila ako dahil may sinapak daw siya.

Hestian Blake and Hailey Blaire Alvarez. My two adorable babies.

"Mommy I said we're ready now" ulit ni Hailey at may kasama pang pagtalon.

"Wait, Hailey. Mommy will just finish packing your clothes" she nodded cutely and sat on the sofa. Sumunod naman sakanya ang kuya niya.

"Mommy are we going to live there in Philippines? How about our studies here?" curious niyang tanong. She's so babbly and I really found it cute.

"Yes, baby. We're just going to process your files now"

Nang matapos kong mag-impake ng damit nila, inaya ko na sila na pumunta sa kotse para maaga kaming makarating sa school nila.

"Mommy, can we go to the mall later? Daddy Son said that he will follow us there later, Mommy" she's so clingy when it comes to Henson. Lagi kasi siyang spoiled ng Daddy niya.

"Sure, baby"

"Yeheyyyy!" she exclaimed and clapped. I smiled at her at binalingan naman ang kakambal niya. He's silent at nakatingin lang sa daan.

"Hestian" he looked at me. He's eyes are so cold na animo ay hindi 5 years old. Minsan ay naaalala ko ang tatay nila kapag nakatingin ako sa mata niya.

"Do you want to go somewhere aside from the mall?" he just shooked his head.

"Nothing, Mommy" tinanguan ko nalang siya at bumaling na ulit siya sa bintana.

Nung una ay akala ko may sakit siya pero ang sabi ng doctor ay normal lang daw iyon.

Nang makarating kami sa school nila ay dumiretso na kami sa office. Kinuha ko lang ang papeles nila na kakailanganin once na i-enroll ko sila sa school sa Pilipinas. Kahit na 5 years old palang ay in-enroll ko na sila sa kindergarten. Mas maganda na rin yon para maaga silang matuto at masasabi ko naman na matalino sila. They always ace their tests and quizes kaya nanghihinayang rin ang teacher nila nang sabihin ko na ililipat ko sila ng school.

"Your kids are smart, Miss. I will miss them. They're such a good and adorable students" she said while giving me the files.

"Thank you, Mrs. Smith. You're such a good teacher. My kids learned a lot on you"

"It's my pleasure, Ms. Alvarez"

I thanked her again at inaya ko na ang kambal na pumunta sa mall. Henson texted me earlier that he's on his way there.

Kaagad naman silang sumunod at magkawahak-kamay pa. Nang makapasok sila sa kotse ay inayos ko na ang seatbelt namin saka umalis.

Gamit ko ang kotse namin ngayon. Nagcommute si Henson dahil ang nasira ang kotse niya nung nakaraan. Nang tanungin ko siya ay sabi niya na aksidente lang ang nangyari.

Married To A Philandering BastardWhere stories live. Discover now