VAMPİR DÜNYASI

"Elimi tutacaksın!"

Gözlerimi kısıp Çağan'a karşı çemkirerek "Sen! Sen beni mi takip ediyorsun!" dedim.

Pişmiş kelle gibi sırıtıyordu enayi!

Çağan gözlerini devirip "He aynen işim gücüm yoktu seni takip edecektim," dedi.

Batu işaret parmağıyla bir dakika işareti yaptı ve "Brolarım çok kısa böleceğimde, siz nereden tanışıyorsunuz acaba?" dedi.

Çağan'a öldürücü olarak adlandırdığım bakışlarımı atarken "Malesef ki dün tanıştık!" dedim.

"He tamam ben cevabımı aldım siz kavganıza devam edebilirsiniz." (Batu idolümsün👉🏻)

Çağan beni sinir etmek için "Hanımefendi malesef diyor çünkü benle şimdiye kadar tanışmadığı için çok pişman," dedi.

Ben gözlerimi devirip "Ya ne demezsin çook pişmanım," dedim.

Emre kolumu tutup "Boşver Tuana gel biz gidelim," dedi. Batu Emre'yi tutup "Ya oğlum durun! Birlikte gidelim o kadar bekledim sizi. Güneş yüzünden Beynim yandı burada," dedi.

Var mıydı ki!?

Emre histerik bir şekilde Batu'yu kastederek "Var mıydı ki," dedi. Ama Batunun duymasının imkanı yoktu çünkü ben Emre'nin yanındayken zor duymuştum.

Batu sahte bir gülümsemeyle "Vardı canım vardı," dedi.

Duymuş muydu!? Nasıl ya!

Emre önden ilerlemeye başlamıştı bende onun peşinden gidiyordum. Ben anlamıyorum nasıl bu kadar hızlı olabiliyordu. Batuhan da benim önüme geçti. Emre'nin gönlünü almaya çalışıyordu. Arkadan bir el omzuma atıldı.

Bu kişi antilop beyinli orangutandı.

Onun elini omzumdan çekmeye çalıştım ama tabii ki çok güçlüydü.

"Çeksene be elini!" diyerek ona çemkirdim.

Çağan gözlerimin içine baktı ve göz bebekleri büyüyüp küçülmeye başladı.

"Şimdi elimi çekeceğim. Ama sende benim elimi tutacaksın tamam mı?"

"Hıhı."

Elim istemsizce çağanın elini tuttu.

Çağan bağırarak "Napıyorsun bıraksana elimi!" dedi.

Napıyordu bu!

Emre hemen bize döndü ve ellerimizi gördü. Allah kahretsin! Bu nasıl oluyordu. Neden elimi çekemiyordum? Emre bize doğru hışımla yürümeye başladı.

"N'oluyor burada! Bıraksana kızın elini!"

"Birader o tutuyor görmüyor musun? Kör müsün!?"

Çağan gözlerimin içine baktı ve "bence artık bırakmalısın!" dedi.

Elim bir anda çağanın elinden ayrıldı. Çağanda sırıtarak "Madem aşıksın direk söyle. Zorla güzellik olmaz" dedi ve göz kırptı. Sonra da yanımızdan yürüyüp gitti. Emre'de beni kolumdan tuttu ve kenara çekti ve "Az önce n'oldu?" dedi.

Omuz silkip "Bilmiyorum?" dedim.

Cidden Az önce ne olmuştu?

Emre bağırarak "Nasıl bilmiyorsun ya!" dedi.

Ben yerimde sıçrayarak "Bağırma Emre. Az önce ne olduğunu hatırlamıyorum."

Emre derin bir nefes alıp "Tamam bak bağırdığım için özür dilerim. Sadece o piç kurusuna sinirlendim," dedi.

Emre'ye gülümseyip "Boşver sen kafana takma. Hadi gel gidelim," dedim ve ona yaklaşıp dudağına hafif bir öpücük kondurdum.