That Risky Man

Chapter 48: Acceptance.

JUSTINE'S POINT OF VIEW

A couple of months had passed since the day Richard and I got into a fight, he let me slide.

Hindi n'ya ako kinasuhan bagkos ay lumayo na lang, habang si Christina naman ay nagmakaawa sa'kin na mahalin ko s'ya.

Mahigit tatlong buwan na-confine si Richard dahil sa lala ng pagkabugbog ko sa mukha n'ya.

Ilang buwan na ding nandito si Kenzie, ako ang nag-aalaga sa kaniya habang nag-aaral ako sa huling taon ng kolehiyo.

Tumigil s'ya pansamantala dahil malaki na ang tyan n'ya, pumayag na din sila tito Matt na ako ang mag-aalaga kay Kenzie.

Labis silang nasaktan nang malaman ang kalagayan n'ya noong araw din na iyon.

"Eat a lot." Ani ko habang pinagbabaltan s'ya ng lansones.

"Can you eat this for me?" Ani n'ya saka binigay sa'kin ang spaghetti na pinaluto n'ya.

She's weird, she keeps forcing me to eat what she asked to eat.

"I don't want to be fat you know." Natatawang ani ko, ngumuso naman s'ya at nag-cross armed.

Umiling ako at sumubo ng spaghetti, she just stared at me.

"Why you keep staring me while forcing me to eat?" Ani ko, sinamaan n'ya naman ako ng tingin na ikinatawa ko.

"Just eat! Gosh!" Ani n'ya na ikinailing ko.

"You have a check up tomorrow, I'll try to come with you." Ani ko, nalungkot naman ang mukha n'ya.

"You know I have a class tomorrow, I need to study hard. This is my last year in college." Ani ko, tumango naman s'ya saka malungkot na tinignan ang lansones.

"Hey, I'm doing this for my dreams and to support you and your baby." Ani ko.

"Why are you doing this?" Tanong n'ya na ikinatigil ko.

"Love made me do this." Ani ko, yumuko naman s'ya.

"I know that you don't feel the same, and it's fine. I just want to make you happy and safe." Ani ko, namuo ang luha sa mga mata n'ya.

Ngumiti ako at kinapitan ang baba n'ya at hinarap sa'kin kasabay noon ang pag-patak ng luha n'ya, pinunasan ko ito gamit ang thumb ko.

"Don't stress yourself up, I'll do everything for you and you don't have to pay it back, just be happy." Ani ko saka ngumiti.

"Now eat up! I have a surprise for you." Ani ko na ikinatigil n'ya, ngumiti naman ako at sinubo sa kaniya ang isang buwag na lansones.

Nang matapos ay tinungo namin ang elevator pataas sa rooftop, bago makarating ay nilagyan ko s'ya ng piring bago inalalayan sa daan.

"Wait... In a count of three, okay?" Tumango naman s'ya.

"One..." Sinimulan ko ng kalasin ang piring n'ya.

"Two..." Natanggal ko na ang tali sa piring.

"Three!" Ani ko saka inalis ang piring sa mata n'ya, natigilan s'ya at gulat na sinuri ang paligid.

It's a bench in the middle with a petals of flower and small led lights, it's already dark so the skies are beautiful to watch.

Lumapit s'ya doon at masayang sinuri ang paligid, ngumiti ako nang humarap s'ya.

"What is this for?" Nakangiting tanong n'ya.

"Nothing, I just wanted to show you my favorite place here and how relaxing star gazing is." Ani ko, ngumiti naman s'ya at niyakap ako na ikinatigil ko.