Chapter 27: Same as the first day.

9 1 0
                                    

JUSTINE'S POINT OF VIEW

Kasalukuyan kaming na sa klase ng history, ang lahat ay nakikinig lang sa prof.

"Japan was settled about 35,000 years ago by Paleolithic people from the Asian mainland..." Ani ng prof.

"At the end of the last Ice Age, about 10,000 years ago, a culture called the Jomon developed. Jomon hunter-gatherers fashioned fur clothing, wooden houses, and elaborate clay vessels." Ani n'ya.

Ako naman ay nagtetake note sa mga sinabi n'ya, at gan'on din si Kenzie.

Matapos ang confession noong birthday n'ya ay ilag na kami sa isa't isa, tulad noong una para kaming magkakumpetensya.

"Mr. Ferrer, are you listening?" Tanong ng prof, tumango lang ako bilang tugon.

"What do they call to the people from the Asian mainland?" Tanong nito, kumurap ako bago magsalita.

"Paleolithic people." Tanging tugon ko, nakita ko ang maliit na ngisi na gumuhit sa labi n'ya.

"The Japanese archipelago includes more than, how many islands?" Tanong n'ya, he's testing me.

He doesn't even teach that part to us.

"Ano daw?"

"Wala pa s'yang naitururong ganoon ah?"

"Ang daya!"

"You haven't taught that to us but, the Japanese archipelago includes more than 3,000 islands, covering a total area of 377,835 square kilometers that is 145,883 square miles." Ani ko na ikinatigil n'ya, lahat ay namamangha sa akin.

"Moreover, the four main islands from north to south, are Hokkaido, Honshu, Shikoku, and Kyushu." Ani ko, kitang-kita ko ang pagkagulat sa mukha n'ya maging ang pag lunok ay hindi nakaligtas sa paningin ko.

Yumuko s'ya saka nakangising inangat ang ulo sa buong klase, tinuro n'ya ako habang umiiling.

"You always impressed me." Ani n'ya, napangisi naman ako.

"Mayabang." Rinig kong ani ni Kenzie pero hindi ko s'ya pinansin.

"What is the capital in Japan? Miss Mcconaughey." Ani n'ya, natigilan naman si Kenzie.

"S-Sir, Tokyo if I'm not wrong." Ani n'ya.

"That is correct." Ani n'ya, kumawala naman s'ya ng hininga kasabay ng pagring ng bell.

Agad na nagsilabasan ang mga estudyante habang ako ay hinilig ang ulo sa chair ko at pinikit ang mata.

"Justine!" Pagtawag sa'kin ni Zill pero hindi ako kumibo.

"JUSTINEEEEEEEE!" Sigaw n'ya sa tainga ko na ikinanis ko.

"What the hell is wrong with you?!" Inis na singhal ko.

"Kanina ka pa kasi tinatawag 'di ka magkibo tadyakan kita d'yan eh!" Inis na ani n'ya.

"Next week birthday na ni ate, anong plano mo?" Tanong n'ya.

"I don't know." Tanging ani ko.

"Tara na, dadaan pa tayo kina nanay." Ani n'ya, tumayo ako at kinuha ang gamit ko.

Agad kaming tumungo sa parking lot ay agad kaming umalis at tinungo ang mansion ng mga Ramos.

Nang marating ay deri-deritsyo akong pumasok na ikinainis ni Zill.

That Risky ManWhere stories live. Discover now