ខណ្ឌស្នេហ៍ (ចប់)

ភាគ១៧ បងសុំទោស

@. ថ្ងៃថ្មី

ពន្លឺព្រះអាទិត្យបានរះមកចងលើផ្ទៃសមុទ្រដ៏ធំល្វឹងល្វើយតែបើក្រលេកមកមើលកប៉ាលនេះវិញយើងឃើញមានមនុស្ស២នាក់ដេកឱបគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួតស្ទើរតែក្លាយជាខ្លួនតែមួយទៅហើយទាំងម្នាក់ៗគ្មានសម្លៀកបំពាក់នៅជាប់ខ្លួនសូម្បីតែបន្តិចហើយមើលទៅដូចជាអស់កម្លាំងខ្លាំងទៀតផងព្រោះទើបតែសម្រាកពីការបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍មិនប៉ុន្មានម៉ោងនេះប៉ុណ្ណោះ
"ហឹម ជុងហ្គុក អួយ"ថេហ្យុង ភ្ញាក់មុនប្រុងថានឹងងើបទៅហើយតែមានទៅងើបឯណារួច ទ្រូងម្ខាងត្រូវរាងក្រាស់បឺតជញ្ជក់ចំណែកម្ខាងទៀតត្រូវនាយចាប់ច្របាច់លេង មិនមែនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងទេត្រង់ចំណុចផ្សាភ្ជាប់នាយនៅមិនព្រមដកចេញទៀត
"មនុស្ស ល្មោភកាម ក្រោកឡើង"ថេហ្យុង ពោលខ្សឹបៗដាស់អ្នកដែលកំពុងតែគេងលង់លក់ឱ្យក្រោកឡើង
"ហឹម មិនចង់ភ្ញាក់សោះ"ជុងហ្គុក ពោលឡើងប្រុងថានឹងងើបពត់ពែនខ្លួនតាមទម្លាប់ទៅហើយស្រាប់តែ
"អួយប្រុស ចង្រៃហេតុអ្វីក៏ក្រោទាំងបែបនេះខ្ញុំឈឺណា៎"ថេហ្យុង និយាយទងពេបមាត់រលីងរលោងចង់យំបន្តិចអីបន្តិចដឹងទេគេឈឺសឹងស្លាប់ទៅហើយដែលនាយមកក្រោកទាំងបែបនេះអ្នកណាមិនឈឺ ហើយកាលពីម្សិលមិញមិនក្រោម២០ទឹកនោះទេថែមទាំងជាលើកដំបូងទៀតគ្មានចេះថ្នមអ្វីបន្តិចទេ ចាំមើលណាលើកក្រោយសុំទៀតកុំសង្ឃឹមថាឱ្យនោះ
"អ៎ូៗ កុំយំណាបេប៊ី គឺមិញនេះបងភ្លេចខ្លួន សុំទោសណា សុំទោស"ជុងហ្គុក ពោលឡើងដោយសម្តីផ្អែមល្ហែមលួងលោមរាងតូចឱ្យបាត់ខឹង
"ហឹកៗ ប៉ុន្តែលោកមិនគិតដកចេញទេហេ៎ស អាយ~ អឹសៗ"ថេហ្យុង និយាយក្នុងបំណងឱ្យនាយដកចេញតែមានឯណាគ្រាន់តែឮសព្វនាមដែលនាងហៅនាយភ្លាមចាប់ផ្តាមអុកយកតែម្តង
"មិញនេះហៅបងថាយ៉ាងមិចមិញ"ដោយខ្ជិលធ្វើបាបក្មេងជយងហ្គូយកក៏ផ្អាកចលនាបន្តិចមុននឹងសួរឡើង
"គឺ លោក អឹសៗៗៗ"គ្រាន់តែនិយាយប៉ុណ្ណឹងជុងហ្គុកក៏ចាប់ផ្តើមអុកម្តងទៀតទើបថេហ្យុងត្រូវថ្ងូរចេញមកដោយហាមមិនបាន
"អឹសៗ ផ្លាប់ៗ និយាយម្តងទៀត"ជុងហ្គុក សួរឡើងទាំងចង្កេះនៅមានចលនានៅឡើយ
"គឺ គឺ បង អឹសៗ គឺបង"ថេហ្យុង
"ល្អណាស់ តែពេលនេះហួសពេលហើយចប់មួយទឹកសិនចាំដកចេញ"ជុងហ្គុក
"អាយ~ ចន ជុងហ្គុក មនុស្សល្មោភកាម"ថេហ្យុង
"ល្មោភកាមតែជាមួយអូនម្នាក់ទេ"ជុងហ្គុក និយាហើយក៏បន្តអុករហូតដល់ចប់មួយទឹកទើបព្រមបញ្ឈប់ពិតមែនព្រោះត្រូវរាងតូចគម្រាមបើមិនឈប់នឹងខឹងជាមិនខានទេវាមិនដែលតាំងពីម្សិលមិញពីព្រឹកវល់យប់ហើយមកបន្ថែមនៅពេលព្រឹកទៀតអ្នកណាទៅទ្រាំទ្របាននោះ ហើយជាលើកដំបូងទៀត បើតែយ៉ាងៗនឹងមិនស្លាប់ក៏ពិការដែរ