SHUT UP! HINDI MO AKO FAN!

CHAPTER 21: MIDNIGHT HORROR

(MC'S POV)

Ring nang ring yung cellphone ko! Bwisit naman o! hinayaan ko lang! antok na antok pa ako! Sino naman ang iistorbo sa akin ng ganitong oras? Hay! Shet naman o! nakatulog pa ako ng konti. Mga 15 minutes pa akong nakatulog. Ang ganda ganda ng tulog ko. Hay! Heaven! Pero may nagba-buzzer sa labas! Hay jusko! Buzz! Buzz! Buzz! Sunod sunod na buzz! Dumilat ako, tinignan ko yung orasan ko. 12:20 na ng hating gabi! Kahit antok na antok pa ako, bumangon ako bigla. Ang masama, nung binigla ko yung bangon ko, nahilo ako. Nahihilo talaga ako. Nalipasan na ata ako ng gutom. Sakit ng ulo ko! Pero nagawa ko pang bumaba at nagawa ko pang buksan yung pinto. Si mommy sung pala yun. Antok na antok talaga ako pero nagsalita ako

Ako: "hello mommy!"

Siya: "hindi mo sinasagot yung tawag kong bata ka!"

Ako: "mommy, nahihilo ako"

Siya: "ang tagal tagal ko sa gate ninyo!" galit niyang sabi.

Ako: "hmm?" sabi ko lang

Siya: "buti nalang tinulungan ako nang batang ito."

May nakita akong lalake. Pero hindi ko pinagtuunan ng pansin. Hindi ko rin naman kasi masyadong Makita yung mukha niya dahil hindi ko naman naisindi yung ilaw ko sa labas. At inaantok ako.

"hi. Nice to meet you"- sabi nung lalake. Nakipagshake hands pa ako.

Ako: "hello! Im mc" sagot ko pa sa kanya kahit malapit na akong matumba. Para akong lasing na nagpapakilala. Ewan ko pero hilong hilo talaga ako.

Ako: "mommy, nahihilo ako. Mommy.."

Pagkatapos kong sabihin yun, natumba na ako. Hindi ko na alam kung anong nangyari. Nagising nalang ako na nasa kwarto ko na. nagising ako dahil may naririnig ako. Pagkamulat ko ng mata ko, si mommy sung yun, nag aayos ng mga kalat ko. Bumangon ako.

Ako: "mommy"

Siya: "o ano? Okay ka na ba?" nag aalala niyang sabi.

Ako: "ako? Yeah. Ano bang nangyari?"

Siya: "natumba ka nalang bigla e. sabi mo nahihilo ka tapos natumba ka nalang bigla"

Ako: "ohw? So paano ako napunta dito mommy?"

Siya: "binuhat ka nung batang kasama ko."

Ako: "what? Bakit ka pumayag na kargahin ako?"

Hay! Si mommy naman o! bakit niya ako pinakarga? E ni wala nga akong bra e! nakasuot lang ako ng napakalaking tshirt at nakapanty lang ako!"

Siya: "e hindi naman kita kayang buhatin no! at wag mo nga akong masumbat sumbatan! Nandito ako para pagalitan ka!"

Ay oo nga pala! Hahaah!

Siya: "tignan mo nga yang itsura mo! Ha! Parang hindi ka pinalaking maayos! Bakit wala kang pajama manlang?"

Hahaa! Hindi niya siguro napansin na wala akong bra!

Para makatakas sa katotohanan na nandito nga siya para pagalitan ako, ngumawa muna ako ng excuse haha.

Ako: "mommy. Tulog na muna ako ha? Alas dos palang ng umaga o! at masakit na naman po yung ulo ko. Ouch! Ouch! My head! (arteko! Haha) tulog kanarin mommy! Umaga na o! Iloveyou!"

Siya: "eh ano bang gusto mong ulam bukas?"

Ako: "gusto ko lang ng toasted bread na may mayonnaise."

Natulog na muna ako. Sure din akong matutulog narin si mommy mamaya. Pero ang totoo, inisip isip ko muna kung sino kaya yung nagbuhat sa akin. Hindi ko talaga matandaan e. hindi ko man lang siya nakita ng maayos. Malay ko ba kung siya na yung prince charming ko. Haha. Malay ko lang di ba.

Pagkagising ko, mga 6 na nang umaga, magja-jogging sana ako pero oops! Nakalimutan kong hindi pala ako pwede pang lumabas! Halla!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Lagot! Asan kaya si mommy? Baka ini-interview na siya!!!!!? Oh no! bumaba ako! Sobrang bilis na takbo!

Pagbaba ko mula sa kwarto ko, nakahinga ako ng mabuti! Nakaclose ang pintuan, ang mga bintana. At si mommy sung, ayun nagluluto ng fried rice! Ang sama ng tingin niya sa akin! Sobra! Parang alam ko na kung anong mangyayari. Mapapagalitan na naman ako!

Mommy sung: "maria, anong ginagawa mo sa BUHAY MO?" tanong niya agad sa akin.

Ako: "mommy, let me explain"

Mommy: "okay, makikinig ako!"

At yun. Inexplain ko na sa kanya yung nangyari. Nakilala na rin niya si jun nang dahil lang sa kwento ko. Wala naman siyang masyadong sinabi. Nagalit lang siya dahil bastos daw yung binuhusan ko yung kent na yun! Pero hinayaan ko lang. at least alam ko na ngayon na naiintindihan ni mommy.

Mommy: "at ngayon, anong gagawin mo? Alam mo. Magsorry ka nalang"

Ano? Nababaliw na ba siya? Bakit ako magsosorry sa hung-hang na yun? Neknek niya!

Ako: "ano? I cant do that! Don't you know? Sila ang dahilan kung bakit soundproof yung room ko?"

Mommy: "anong ine-expect mo e sikat sila?"

Tama siya! Shit! May point si mommy sung! Ako yung nagiging nonsense dito! Mas lalo ko tuloy narerealize na oo nga! Kasalanan ko talaga! Humingi lang naman kasi ng tubig yung tao! Nagsalita ulit si mommy sung.

Siya: "hindi maaayos ito kung patuloy kang gagawa ng dahilan para mas lalo pang gumulo ang sitwasyon! Its hard to say sorry and admit that youre wrong pero yun ang tamang gawin" seryosong sabi niya.

Ewan ko. Naguguluhan pa ako. Ayoko talagang magsorry!

Siya: "o halika na. kumain na muna tayo! Hayaan mo muna yang mga reporter jan sa labas! Wag mo silang intindihin!"

Kakain na sana ako pero nagsalita na naman siya.

Siya: "at MARIA!!!!!!!!! PWEDE BA! MATUTO KANG MAGSUOT NG BRA!!!!"

Hahahah. So nagpalit na muna ako! Hahahahaah.