19. Bölüm: Dağın İçindeki Tutsak

15 2 0
                                    

"Harika, şimdi de kan ayini denen bok ortaya çıktı

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Harika, şimdi de kan ayini denen bok ortaya çıktı."

Loxias'ın her farklı bir şey duyduğunda bu şekilde davranması hoşuma gidiyordu. Beni güldürüyordu.

"Saçmalık değil kardeşim, olağanüstü bir şey bu."

Açıkçası yaşadığımız her şey şu an olağanüstü bir şeydi. Boğazımı temizleyip öne atıldım. "Kan ayini için şu an zaman yok. Sarah'ın bedenini ait olduğu topraklara göndermemiz gerek." Bunu derken hüzünle Tina'ya bakıyordum. Onun sessizliği hepimizle konuşuyor gibiydi. "Ait olduğu topraklar derken nerden bahsettin?" diye sordu Victor.

Cevabı veren Tina olmuştu.

"Dağların ardına, yarım bıraktığınız yolun ilerisine yani Victor."

Victor ve Valentina bir ara yola çıkmışlardı ama nedensiz bir şekilde geri dönmüşlerdi. Victor başını yukarı kaldırarak yutkundu.

"Bende seninle geliyorum o zaman, yarım kalan o yolu tamamlamak gerekiyor değil mi?"
"Olmaz," dedi Tina sakince.

Victor tek kaşını kaldırarak baktı. "İzin isteyen olmadı,"

"Olmaz dedim Victor. Meclis seni görürse anında öldürür,"

"Denemeleri hoşuma gider," Victor çarpık bir gülüş attı.

Loxias, "Ukalalık etme Victor, Tina haklı," dedi.

"Sen ne zamandır beri böyle naif oldun Loxias?" İtici bir biçimde deyişi beni fazlasıyla rahatsız etmişti. Sanki Loxias ve Victor'un kişilikleri yer değiştirmiş gibiydi. Loxias'ın şımarıklığı Victor'a geçmişken onun sakinliği kardeşine geçmiş gibiydi.

Garip.

Kafamda bu kelime dönüp duruyordu.
Derin bir nefes alıp, "Ben giderim onunla," dememle herkesin bana bakması bir oldu. Ağır ağır tutkundum.

"Yalene, korkarım meclis sana karşı biraz tutumlu ve sert, biliyorsun,"

Bakışlarım yere kaydı. Üzüldüğüm nokta meclis tarafından dışlanmamdı, kendi ırkım tarafından.

"Biliyorum," dedim titreyen sesimi dengede tutmaya çalışarak.

Tina'nın bakışlarından hüznünü görebiliyordum, onu anlamam gerekiyordu iyiliğimi düşünüyordu.
Ona bakıp,

"Yalnız gidemezsin ama," dedim.
Tina hüzünle gülümseyerek, "Yalnız olmayacağım." Dedi.

Sarah'tan bahsettiğiniz hemen anladım, onun hüznünü ve kederini o kadar iyi anlıyordum ki, gözlerine baktığımda bile matemi hissediyordum.

KARANLIĞA SIĞINAN IŞIK (DÜZENLENİYOR)Where stories live. Discover now