KOYU TENLİ, AK SAÇLI BİR KIZ KENDİ LANETİ YÜZÜNDEN TÜM İNSANLIĞI TEHDİT EDİYOR!
Zamanın durduğu o gece bir bebek doğmuştu anne rahminden. Kader çoktan çarkını çevirmişti. Denk gelen felâketi durdurabilecek tek melez doğmuştu. Kanlı ay vaktinde kasab...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yeni karakterimiz ile tanıştınız. Şimdi biraz aksiyonu yükselteceğiz. İyi okumalar
***
1 gün öncesi.
Loxias
Loxias adımlarına dikkat ederek köprüden geçiyordu. Melesandra kasabasından karşı kasabaya gitmek için uzun bir uçurumdan sarkan halatlı köprüden ilerlerken aklına kardeşi geldi. Sekiz yıldır Melesandra kasabasında yaşıyordu fakat kardeşinden bir haber aldığı için hemen gitmek zorunda kaldı. Kardeşi kızı bulmuştu. Kız onlar için önemli bir yere sahipti. Kurtuluş yolu olarak görüyordu.
Loxias, "Lanet olsun!" diye bağırdı. Ayağı köprünün çivisine sıkışmıştı. Dişlerini sıktı ve ayağını hızla çekti. Neyse ki sadece ayakkabısı sıkışmıştı. Sarı terli saçlarını karıştırdı ve yola devam etti. Köprünün sonuna vardığında derin bir nefes aldı. Önündeki orman korkunç görünüyordu. Sanki cehennem ormanı gibiydi, fakat soğuk bir cehennem ormanı.
Loxias, "Eskiden yaşadığım yerde cehennem gibiydi." Diye teselli etti kendini.
Ormana girdiğinde istemsizce irkildi. Bu olağan dışı bir şeydi. Çünkü kurt adamlar genellikle soğuğu hissetmez. Bu ormanda olan en son anısı pek hoş değildi. Loxias'ın ailesi çok gaddar ve kötü bir soydu. Öyle ki Loxias büyük oğlan olduğu için kendinden nefret ediyordu. Babası tarafından bir çok kötülüğe uğramış, hata ona öldürmeyi öğretmiş. Onu bir canavar yapmak istiyordu. Loxias ailesine sırt çevirmiş ve onları terk etmişti 8 yıl önce. İki kardeşi de birbirinden beterdi. Ortanca kardeşi Victor ve küçük kız kardeşi Kinsey. Victor ve Kinsey onun üvey kardeşleriydi. Kinsey hep güç tutkunu olmuştur, Victor ise umursamaz bir adamdı. Her ne kadar onlardan uzak dursa da onları önemsiyordu. Loxias kendini kasabada bulmuştu.
Bu kasabadan hep nefret etmiştir. Ortalık sessizdi. Etrafta kimse yoktu, ama daha akşama doğruydu. Güneş henüz batmamıştı bile. Loxias büyük bir kuleden sesler yükseldiğini duydu. Oraya doğru ilerlerken bir evin önünde asılı olan pelerini alıp üstüne attı. Kendini gizleyerek kuleye temkinli adımlarla ilerledi. Kulenin duvarlarına ikişer meşaleler asılıydı. Kasaba halkı oradaydı, hepsi meclis gibi toplanmış öndeki adamı dinliyordu. Öndeki adam orta yaşlı kel bir adamdı, üstünde soluk siyahında cüppe vardı.
Orta yaşlı adam, "Onlardan birini cehenneme gönderdik, şimdi bunca yıldır kasabamızda yaşayan o kız da öldüreceğiz!" Dedi.
Tüm kasaba halkı bağırmaya başladı. Ellerindeki çapları havaya kaldırdılar. "Kız mı?" Dedi içinden Loxias. Eğer kız ölürse onlar kaybederdi. İki kızdan bahsediyorlardı, "demek ki kasabada iki cadı vardı." dedi yine içinden. Öndeki bir köylü ayağa kalkarak.
"Papaz, onu bulursak hemen mi öldürelim?" dedi cani bir sesle.
"Ona dokunursan ben seni öldüreceğim!" Dedi yine içinden.
