"ေျပာေနတာကိုအေရးမလုပ္တာလား ေရွာင္းက်န္႔ "
ေရွာင္းက်န္႔မျကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ဝမ္ရိေပၚရဲ႔ကုတင္ကိုေက်ာေပးလိုက္သည္။အလကား လိုက္အာဏာျပေနတာ။သူ႔ကိုဘယ္သူကေျကာက္ေနလို႔လည္း။
"ေျသာ္ စကားျပန္မေျပာဘူးေပါ့ ! ရတယ္ေလ အစကကုတင္ေပၚလာအိပ္ခိုငး္မလို႔ကိုအခုေတာ့ အစီစဥ္ျပန္ရုပ္သိမ္းလိုက္ရင္ ေကာင္း ... "
"ဘာလည္း ဘာလည္း ! အိပ္ခါနီးေနျပီမို႔စကားမေျပာခ်င္လို႔ဟာ "
လွစ္ကနဲေျပးတက္လာတဲ႔ခႏၶာကိုယ္ေသးေသးေလးက အိပ္ယာေထာင့္မွာအသင့္ေနရာယူသြားသည္မွာျမန္ဆန္လွသည္။ဝမ္ရိေပၚေခါင္းကိုအသာယမ္းျပီး ထပ္မံျပံဳးလိုက္ေလသည္။အင္းး တကယ္ပဲေရွာင္းက်န္႔ကေခါင္းျကည္ေဆးေလးကို...
မ်က္လံုးေလးမွိတ္ကာ တစ္ခုတည္းေသာဖက္ေခါင္းအံုးေလးကိုခြထားတဲ႔သူေဘးအသာဝင္လွဲလိုက္သည္။အရမ္းျကီးေနတဲ႔ကုတင္မဟုတ္ေတာ့ နီးနီးေလးအိပ္ေနတဲ႔သူတို႔ရဲ႔လက္ေမာင္းသားေတြ ဆတ္ကနဲထိသြားေလသည္။က်င္ကနဲျဖစ္သြားတဲ႔ လက္ေမာင္းကိုအသာပြတ္ျပီး ဝမ္ရိေပၚက ေရွာင္းက်န္႔ကိုေက်ာေပးလိုက္သည္။ရင္ထဲကိုလွပ္ကနဲပဲ ... ဒါေလးပဲကို အသာေလးပဲထိလိုက္တာေလ။အဲ႔တာဘာျဖစ္သြားရတာလည္း !
အခ်ိန္အနည္းငယ္ျကာေတာ့ေရွာင္းက်န္႔ကမ်က္လံုးတစ္ဖက္ကိုအသာဖြင့္ကာ ေဘးနားမွာအိပ္ေနတဲ႔လူကိုတစ္ခ်က္ေစြျကည့္လိုက္သည္။အခ်ိန္က်ရင္ သူ႔အလိုလိုပိတ္သြားတ႔ဲ မိုတယ္မီးအေျခေနေျကာင့္ေရွာင္းက်န္႔မ်င္စိေရွ႔မွာျမင္ရတာက ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲျမင္ကြင္းသာ... ဝမ့္မ်က္နွာနားကိုအသာကပ္ျပီး အသက္ရႈသံအေျခေနကိုခန္႔မွန္းျကည့္လိုက္သည္။
ရႊတ္ ...
ဟင့္ ! ပံုမွန္ေနရာကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ေရာက္သြားသည္။ပါးေပၚကိုကပ္သြားတဲ႔ခပ္ေႏြးေႏြး အရာကဘာလည္းဆိုတာဘယ္သူမွမေျပာလည္းသိတယ္။မေတာ္တဆ ... ဟုတ္တယ္မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာ။ဘာမွမျမင္ရေတာ့ သူမေတာ္တဆကပ္မိသြားတာ။ဝမ္ တကယ္ပဲအိပ္သြားတာေရာဟုတ္ရဲ႔လား။တကယ္ပဲအိပ္သြားပါေစ။သူအခု တစ္ခုခုလုပ္လိုက္မိတာေတာင္ ဘာမွလႈပ္ရွားမလာဘူးဆိုေတာ့ အင္းးး သူအိပ္ေနမွာပါေလ။
YOU ARE READING
Remember me❣(YiZhan)
Fanfictionကြၽန္ေတာ္မမွတ္မိတဲ့အေၾကာင္းရာေတြကို ခဏေမ့ထားၿပီး လက္ေတြ႔မွာအေနနီးေအာင္ႀကိဳးစားၾကမယ္ေလ ...... ကျွန်တော်မမှတ်မိတဲ့အကြောင်းရာတွေကို ခဏမေ့ထားပြီး လက်တွေ့မှာအနေနီးအောင်ကြိုးစားကြမယ်လေ ......
