Zawgyi
"သူေဌး ဟိုဘက္လမ္းေတြကိုသြားျကည့္အံုးမလား "
လီခ်န္းမင္က သူ႔ေဘးနားမွာရပ္ျပီး စကားေျပာေနတဲ႔လူကိုမ်က္လံုးေစြျကည့္လိုက္သည္။တစ္ေနကုန္ တစ္လမ္းဝင္တစ္လမ္းထြက္စံုစမ္းေနရတာမပင္ပန္းဘူးလားမသိ ညေနေစာင္းတဲ႔အခ်ိန္အထိေတာင္ ဒီကိစၥကိုအာရံုစိုက္ေနေသးသည္။လူျကည့္ေတာ့ေသးေသးေကြးေကြး၊ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ႔ ~
"ခမ်ား ဗိုက္ဆာေနျပီလား "
ေမးခြန္းတျခားအေျဖတျခားထြက္လာေတာ့ ရွင္းက်န္းေဝက မသိမသာ မ်က္ခံုးပင့္သည္။သူကေတာ့ျမန္ျမန္ျပီးျမန္ျမန္ျပန္ခ်င္ေနျပီ။စိတ္ေမာလူေမာနဲ႔ဘာမွကို သေဘာမက်ေပ။
"က်ြန္ေတာ့အတြက္ျပသနာမရွိဘူး ဒီလမ္းထဲကိုပဲျမန္ျမန္ဝင္ျကေအာင္ "
"ခဏေလး ! "
ဆက္ျပီးခရီးဆက္ဖု႔ိျပင္ေနတဲ႔ လူရဲ႕လက္ကိုအလ်ွင္စလိုနဲ႔လွမ္းဆြဲလိုက္သည္။မ်က္ေမွာင္ျကုတ္ျပီးျကည့္လာေတာ့ ေယာင္ေယာင္အအနဲ႔ျမန္ျမန္ပဲျပန္လႊတ္ခ်မိသည္။မေတာ္တဆေလးထိကိုင္မိတာေတာင္ အသားရည္ကေအးစက္ေနသည္။
"ဟို ... ဟို ဒီနားမွာရွိတဲ႔ဆိုင္တစ္ခုခုမွာဝင္စားျကမယ္ ျပီးရင္ဒီကိစၥေတြ ကိုမနက္ျကမွဆက္မယ္"
"သူေဌးကျဖစ္လို့လား "
"ရပါတယ္ အခ်ိန္ေတြရွိေသးတာပဲ "
လူလည္းပန္းေနျပီမို႔ ရွင္းက်န္းေဝလည္းလီခ်န္းမင္စကားကိုသေဘာတူလိုက္
သည္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အထက္လူျကီးသေဘာအတိုင္းေပါ႔ ~
သူတို႔ေရာက္ေနတဲ႔ေနရာက အိမ္ေျခသိပ္မရွိေတာ့ သေရစာဆိုင္ရွားသည္။ေခ်ာင္က်က်တစ္ေနရာမွာေတြ႔တဲ႔ ေကြ႔တီယိုဆိုင္အေသးေလးကိုပဲ ေရြးခ်ယ္လိုက္ရသည္။ဆိုင္အျပင္ဆင္က သိပ္ျပီးမသန္႔ရွင္းေပမဲ႔ ဆာေလာင္ေနတဲ႔ဗိုက္ကိုျဖည့္ဖို႔အတြက္ဒီဆိုင္ကအသင့္ေတာ္ဆံုးေပ။
"အေဒၚ ေကြ႔တီယိုနွစ္ပြဲေပးပါ "
"တစ္ပြဲကိုအစပ္မ်ားမ်ား "
"အင္း ဒီအတိုင္းပဲလုပ္ေပးပါ ~ "
လိီခ်န္းမင္က အရင္ရက္ေတြတုန္းက ရွင္းက်န္းေဝကိုေတြ႔ေတာ့ ဒီအတိုင္းေအးစက္ျပီး စာအုပ္ျကီးနဲ႔လူတစ္ေယာက္လို႔ပဲေတြးထားတာ ။ဒီတစ္ေနကုန္ အနီးကပ္ေနျကည့္ေတာ့မွသိလိုက္ရတာက ရွင္းက်န္းေဝက ပံုမွန္လူေတြနဲ႔အနည္းငယ္ကြဲထြက္ျပီး အရွိကိုအရွိတိုင္းမျပခ်င္တဲ႔လူတစ္ေယာက္ပါပဲ။
အခုလည္းျကည့္ ရုပ္ကသာမထင္ရတာ အစပ္ေတာ့မ်ားမ်ားေလးတဲ႔ ~
JE LEEST
Remember me❣(YiZhan) Completed.
Fanfictieကျွန်တော်မမှတ်မိတဲ့အကြောင်းရာတွေကို ခဏမေ့ထားပြီး လက်တွေ့မှာအနေနီးအောင်ကြိုးစားကြမယ်လေ ......
