Director's Love. (Sandro Marcos Fanfiction)

Chapter 7

"A..ah! yes, sir. you can sit there po." sagot ko sa kanya, totoo ba 'tong nakikita ko? si Alexander ba talaga itong kaharap ko?!

"Tsk, papayag rin pala. pinatagal pa." aniya, hindi na lang ako umimik at tumingin na lang ako sa bintana. ang sungit naman nito, bakit kaya ganito ung magiging direk namin?

"Move!" dagdag pa niya, sumunod ako dito kaagad at umusog din siya. tumitig na lang ako rito sa bintana. nag simula na umandar ung eroplano, sinuot ko na ung seatbelt para hindi ako sumubsob.

Rinig kong may kausap itong si Alexander, wala naman akong pake eh. pero, ano kaya pinag uusapan nila?

"Babe, nakarating na ako dito sa eroplano. i'll see you there mamaya ha? sleep ka na." tumingin ako kay Alexander at naka ngiti naman ito.

Ang pogi pero ang sungit, sayang naman.

isasali ko na sana uli sa crush list ko eh, charot.

Ang fresh nyang tignan ha.

"Okay, okay.. sorry for bothering your sleep. just make sure to eat your breakfast on time! I love you, Ava!" Sa una lang 'yan masaya, lods.

charot ulit, mabait ako 'no!

nakita ko naman na ang kanyang masayang mukha, naging seryoso. ano na problema nito?

"Wala man lang, i love you too ung babaeng 'yun? may problema kaya yon sa akin?" aniya, ah. ayun lang ba? ang cringe ah!

[  Sandro Marcos  ]

kanina ko pa napapansin ang pag tingin nitong babaeng 'to, i know she's Amara the actress. it was really unexpected na magka sabay kami ng eroplano na sasakyan. crush ba 'ko nito? titig na titig eh.

pagkatapos akong babaan ng call ni Ava, nag taka ako kung bakit wala man lang.."I love you too." Ava, she's my girlfriend. 4 years na kami mag jowa. but, nakaka panibago ang mga kinikilos nya lately.

tumingin ako kay Amara, iniwas nya naman kaagad ang tingin nya sa'kin, "Anong meron at bakit titig na titig ka sa akin?" tanong ko, umiling naman siya bilang sagot at muling tumingin sa bintana.

i admit it, she's really pretty and sexy. but for me.. Ava is the most pretty.

"Answer me, Ms. Amara." seryosong sabi ko naman sa kanya.

"W-wala ho, sir." sagot nya sabay ng kanyang pag iling.

"Tsk, wala naman pala." mahinang sambit ko at tumingin sa kung saan saan.

••••
Malapit na kami bumaba ng eroplano, si Amara naman ay naka-tulog sa balikat ko. kahit na masungit ako sa kanya ay hinayaan ko ang pag pahinga ng kanyang ulo sa aking balikat.

Baka kasi nangangalay na rin ung ulo nya at baka magka stiff neck pa.

hindi ko siya gusto, nag aalala lang sa kalagayan nya.

Nang makita ko na pababa na ang eroplano ay agad ko 'tong ginising ng marahan. "Amara." tawag ko sa kanya.

ngunit, ayaw pa rin nito magising. "Amara, wake up!" isa pang tawag ko sa kanya habang inaalog alog ko ito ng marahan. dahan dahan nya ibinukas o minulat ang kanyang mga mata at nang mapansin nya na ang kanyang ulo naka pahinga sa balikat ko ay agad nya itong inangat.

"Ay hala, i'm so sorry.. sir! i'm so sorry!" paghihingi nya ng tawad sa akin, tumango na lang ako bilang senyales na natanggap ko ang sorry nya.

"Sorry po ulit sir, kaunting oras lang po ang tulog ko. hindi ko po namalayan na naka tulog po ako."

"Okay, it's alright.. it's fine! basta pag nakarating ka na sa isang condo o hotel ay mag pahinga ka na dahil kikitain ko kayong lahat mamayang 9 am. ngayon, 6 am pa lang ng umaga."