အပိုင္း ၆

Start from the beginning
                                    

သူ႔ရဲ႕အခန္းက အေပၚဆံုးထပ္မွာေလ... အဲ႔ေနရာကေနဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျပင္က ကာလာစံုေနတဲ႔႐ႈေမွ်ာ္ခင္းေတြကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေနရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွမျမင္ဖူူးတဲ႔ ႐ႈေမွ်ာ္ခင္းေတြေပါ့... အဲ႔ဒီ႐ႈခင္းေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ထိုင္ၿပီး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ ေငးေမာေနမိေအာင္ လုပ္ႏူိင္သည္။

'Guitar…' အားမပါတဲ႔ေခၚသံကို ၾကားလိုက္ရတာနဲ႔ ထိုအသံပိုင္ရွင္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္ေနတဲ႔ဆိုဖာခံုေပၚသို႔ က်လာသည္။

ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ယာေပၚမွာ ရွိေနသင့္တဲ႔ ေကာင္ေလးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ရဲ႕ပံုစံကို ျမင္လိုက္ရတဲ႔အခါမွာေတာ့ ရယ္ခ်င္စိတ္ကို လံုးဝထိန္းလို႔မရ… ဆံပင္ေတြ ႐ႈပ္ပြေနၿပီး မ်က္ႏွာက အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနသည္။ အဆံုးမွာေတာ့ မေနႏူိင္စြာနဲ႔ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ရဲ႕ဆံပင္ေတြကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္သြားေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေလးႏွင့္ သပ္တင္ေပးေနရင္း…

'ဘာလို႔ ႏူိးလာတာလဲ'

'Guitarမွ အနားမွာ မရွိေတာ့တာ…' Soloက သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာကိို သူ႔လက္ႏွင့္သူ ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ ေျပာင္းလဲေနတဲ႔စိတ္ေတြကို ျပန္ညိွေနသလိုေပါ့...

'အစ္ကိုက အိပ္မေပ်ာ္လို႔... အဲ႔ဒါေၾကာင့္ အစ္ကိုက ဒီမွာ လာထိုင္ေနတာ... ဒီမွာ ထိုင္ၿပီး အျပင္က ႐ႈခင္းကို ၾကည့္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ၾကာေနၿပီ'

'ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာမွာ ဂစ္တာတီးရတာကို သေဘာက်တယ္'

Solo သက္ျပင္းအရွည္ႀကီး တစ္ခ်က္ခ်လိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ၿပီးတာနဲ႔ သူက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေပါင္ေပၚသို႔ အျမန္လွဲခ်လိုက္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို တားခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္… ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚမွာ ေခါင္းေလးတင္ကာ လွဲေနၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေခါင္းငံုၿပီး ျပန္ၾကည့္လိုက္မိသည္။

'So အိပ္မေပ်ာ္လို႔လား' ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ႔ ေခြးေပါက္စေလးရဲ႕ဆံပင္ေလးေတြကို သပ္တင္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။

OXYGEN - ออกซิเจน (မြန်မာဘာသာပြန်) [Completed]Where stories live. Discover now