Chapter 15 - Memory of the Past

Start from the beginning
                                    

"Okay lang daddy. I miss you." hinalikan niya ako sa pisngi ang hug me tightly.

"Let's go baby? Where do you want to eat?" tanong ko dito habang naglalakad kami papuntang kotse.

"Uhmmm... Can we just go home daddy? I remember me and mommy bought an ice cream and I want to eat it." nakangiti nitong tugon while I am buckling her up on her car seat. Then pumasok na rin ako sa driver's seat.

"Alright baby, let's go home para makapagpahinga ka na rin. We'll cook merienda for your mommy." I started the engine at nagdrive na rin kami. After a few minutes of the drive, nakita kong natutulog si Mika sa backseat and then bigla ulit akong kinabahan at pinagpawisan. What the heck is going on with me? Napabuntong hininga nalang ako and ignore what I am feeling.

Pagkatapos nang ilang minuto nang pagdadrive ay nakarating na kami nang bahay. I noticed the main door is open. Baka dumating na si Harper wala kasi dito sa Manila ang mga nakakatandang Alcantara, nasa bakasyon ito. Ipinark ko na ang sasakyan at kinuha ang tulog pa na si Mika at kinarga ko ito papasok sa loob nang bahay.

"Love, are you ho-" hindi ko natapos yung sasabihin ko nang nakita kong nakahandusay sa sahig si Harper. It took a minute bago ko narealize ang nangyayari. I put Mika down sa sofa slowly para hindi ito magising. At pinuntahan ko si Harper.

"Harper, wake up! Love, naman." niyugyog ko na ito then I checked her pulse and her chest. Glad she's still alive. At umungol ito at hinawakan ang ulo. I carried her sa sectional nang couch. I put her head on my lap. "Harper, wake up." dumilat naman ang mata nito at tinitigan ako nang may halong pagtataka. "Welcome back, love." bigla itong bumangon at tumama ang ulo niya sa ilong ko.

"Ahhh..." sigaw nito hawak-hawak ang ulo while trying to stand up papalayo sa akin. "WHO ARE YOU?!? What are you doing in my house? Magnanakaw!! Tulong!!" nagsisigaw ito.

"Daddy?" napalingon ako kay Mika after I recovered from the pain on my nose. Nagising din ito sa kakasigaw ni Harper.

"Harper, calm down, love. It's me Garrett and that is Mika." dahan-dahan akong tumayo at umatras ito. Tiningnan niya kaming dalawa ni Mika.

"Mommy!!!" tumakbo palapit dito si Mika at niyakap ang bewang nito. She was so surprised sa inasal nang bata.

"Who are you people? Why are you in my house? Where's Mom and Dad?" kumalma naman ito.

"Harper... Do you know what year is today?" tinanong ko ito, isa sa mga natutunan ko sa pagiging neurologist.

"I don't know." kumunot ang noo nito at umupo sa isang pang isahang sofa.

"Mika, come here baby. Mommy is not feeling well." tiningnan ni Mika si Harper at pumunta sa tabi ko.

"Harper, how old are you?" tanong ko dito to make sure tama ang hinala ko.

"I don't know, I assume mid-20's? Why do you keep calling me Harper? And why is that kid keep on calling me 'Mom--" bigla siyang nanigas. "Please don't tell me she is my daughter? Am I married to you?" I saw horror in her face.

"No, she is not your daughter. She is mine. And you're not 'yet' married to me, at least that was the plan until you forgot about me and Mika" I assume that she has a selective amnesia or nagbalik yung memory niya before nangyari yung aksidente nila 17 years ago.

"I forgot? I remember my name and my parent's" medyo naiyak na ito.

"Hey, calm down, love. Let's go to the hospital to check if you have any concussion since I saw you lying down in the floor before we came home. Okay? Don't worry, we are harmless." I held out my hand at tinanggap naman ito.

Tumayo na kami at lumabas sa bahay kasama si Mika. Dumiretso kami sa Alcantara and Associates Neurologic Hospital at kinausap ko ang resident Neuro doon and tumango naman ito ang ginawa ang mga exams kay Harper. Tinawagan ko agad ang mga magulang nito pagkatapos kong iwan si Mika sa day care nang hospital.

[Oh, Garrett, sumusuko ka na bang bantayan si Reila?] patawang sagot ni Tito Randolf.

"Tito, I am so sorry to disturb your vacation pero kailangan niyong umuwi dito sa Manila ni Tita Virginia. Si Harper po-" hindi ako pinatapos.

[Anong nangyari kay Harper?] medyo tumaas na rin ang boses nito.

"She's fine, Tito, but I think she had an amnesia or should I say bumalik na ang kanyang memorya bago ang aksidente 17 years ago."

[What do you mean? Paano nangyari iyon?] may alarma na sa kanyang boses.

[What happened to Reila, Randolf?] narinig ko sa background si Tita Virginia.

"Umuwi kami kanina ni Mika galing ako nang trabaho at sa school ni Mika when I found her na walang malay sa living room. Tapos hindi na niya kami maalala." mahinahon kong sagot dito.

[Garrett, tell Mylene to book us the next flight going there. I need to see my daughter.] sasagot pa sana ako pero nawala na ito sa linya.

Pinuntahan ko na rin si Mylene and told her to book sila Tito the next flight. Medyo kinabahan na rin ako sa mga nangyayari. Naghintay ako sa labas nang exam room at after an hour of thorough examination lumabas na rin ang doctor na nag examine kay Harper.

"How is she Doc?" tanong ko dito.

"Garrett, Reila had a minor concussion that resulted sa pagkawala nang kanyang memory but we have to have her records from the US para malaman ang mga naging procedures na ginawa nila ni Reila. I requested na magstay muna siya overnight to observe her. Tinawagan mo na ba si Randy?" pagbibigay impormasyon nang doctor.

"Opo, they will be here today." napabuntunghininga ako.

"Sa ngayon, nagpapahinga na muna ito sa kwarto niya. Take it easy with her for now. Alam mo naman ang dapat gawin diba?"

"Yes doc. Thank you po." tinapik nito ang aking balikat.

"No prob." at umalis na rin ito. Naupo ulit ako sa bench napahilamos ako.

I took the necklace that I was about to give to her today. Well, I guess you have to wait. Ang hirap tanggapin na we finally are together but nawala lang nang parang bula. Sama talaga makipaglaro si tadhana. Sigh...


===============================================================

A/N: Sorry for the late update everyone, medyo naging busy ako lately with different events sa Fil-Am Association that I was in as well as sa nalalapit kong trip. Hope you like this chapter. There will be 3 more chapters bago magtatapos ang story that include the epilogue. Chapter 16 will be published April 25 or 26, I hope.

Sa gustong malaman ang mga escapades ni Levy Delaney Sandoval subaybayan niyo na rin ang new story ko. Still deciding what will be the title. Probably be able to publish it bago ako lumipad. *cross fingers*


<3 FairyHuntress

Instant Daddy and Mommy?Where stories live. Discover now