Austreville: The First Fall

Chapter 22

Chapter 22
The Blue Sage

I immediately put the red mask on after settling things down. The moon shines brightly in the sky with a tranquility that you will be mistaken that this place is a paradise.

When I made sure that all my companions are asleep, I immediately went out through the window. The past few weeks of training really help me to be stealthy with my moves. Even though I receive proper training at the palace, I didn't undergo too much since the queen will be too worried.

I have already watched the map owned by Celestine. I copied it with my magic that's why I am confident that I will not lose during my investigation, but hopefully, I will not. Medyo kinakabahan ako sa aking ginagawa at unang beses itong pupuslit ako na alam kung may mga nilalang na may demon power akong masasalamuha. You can do this Laurine, for the sake of peace, for the kingdom. 

Nagsimula na akung maglakad paalis. Kung medyo tahimik noong dumating kami kanina kahit na may mga mamamayan namang nagkakalat sa palagid, doble ito ngayong gabi. Tila isang abundanadong lugar ang Menthrata at wala kang naririnig o nakikitang kahit ilaw na nagkakalat sa paligid, ngunit purong dilim lamang. 

Ang sinag ng buwan ang nagsisilbing liwanag sa aking paanan habang papunta sa bandang norte na sabi ng pinuno. Hindi ko alam kung ilang minutong paglalakad na ang aking ginawa ngunit habang  lumalaim ang gabi, mas lalong naging thaimik ang paligid. Ang malamig na simoy ng hangin ay marahang dumampi sa aking pisngi na nagbibigay kunting kilabot sa akin.

Inilibot ko ang aking paningin at purong mga kubong nakasara lamang ang aking nakikita, tinanaw ko ang bandang unahan na nasisiguro kung norte, napakunot ang aking noo ng may napagtanto. Bakit tila walang nagbabantay sa oras na ito?

Ipinilig ko ang aking mga pinag-iisip , masyado mo lang tinatakot ang iyong sarili Laurine. Huminga ako ng malalim at nagpatuloy sa paglalakad. Hindi din nagtagal ay natanaw ko na ang nasisiguro kung norteng banda ng bayan. Gaya ng mga naunang mga kubo, wala din itong mga ilaw at nakasara. Ngunit ang mga nagkakalat na mga prutas sa kalsada at mga basag na mga baagay ang kumuha sa aking atensyon. 

Nakita ko ang mga nababasag na mga clay pot sa paanan at ang mga nagkakalat na mga prutas. Tila may bumitaw nito at naalarma, at sa tantiya ko na tumakbo agad ang may-ari nito. Ramdam na ramdam ko ang malakas na tibok ng puso sa kaisipang maaaring nagpapakita na naman ang nilalang na ito ngayong gabi at mukhang may nakita na naman itong bibiktimahin.

I immediately get my dagger under my dress and grip it tightly, hindi ko gagamitin ang aking sandata sapagkat maaaring may makakilala sa mga iyon. Isang tahol ng aso ang nagpasindak sa akin, napalingon ako sa bandang kanan at nasigurong doon iyon. Adrenaline rush immediately swallowed me and I run towards the commotion I heard. 

May problema, masyadong tahimik ang lugar sa bandang ito. Kung may demon power na nagkakalat dito hindi dapat ganito kapayapa ang bayan. Kunot noo ay nagtago ako sa isang malaking puno ng nakarinig ng mga kaluskos at boses ng taong tila nag-uusap. 

"Sigurado ka bang magugustohan niya ito? Ayoko pang mamatay," inis na saad ng lalaki.

"Okey lang yan,  wala namang nakakaalam at hindi ko na problema na lumabas pa sa ganitong oras ang babaeng ito," sagot naman ng isa.

"Sana magustuhan niya ito at bibigyan na naman tayo ng mahika na gaya noong nakaraan," tila sabik na saad ng lalaki.

"Kawawang bata at ika'y magiging hapunan ng demonyong iyon,"

Huling narinig ko habang nagpatuloy sila sa paglalakad. Mas lalo akung naalarma ng narinig ang sinabi ng mga lalaki. Bakit tila'y kilala nila ang nilalang na may demon power? And what are they doing?