Halata sa mukha nito ang pagmamadali.

"Tiffany!" he uttered.

"Javier! Oh, I miss you so damn much." sabay takbo at yakap ng babae kay Aiden.

"Tiff, nakauwi ka na pala?" gulat na mutawi ni Aiden.

"Yup, kahapon lang. And I decided to visit you. How are you here? Comfortable ka ba? Sabi ko sayo tanggapin mo na iyong mas malaking unit na offer ko eh." nagbago ang tono ng kanyang boses. Kung kanina ay maldita, ngayon ay ipit and matinis.

"I'm fine, no worries Tiff." sabay yakap niya pabalik sa babae.

Really? In front of my pregnant belly?

Tumikhim ako kaya naman binitawan niya ang tinatawag niyang 'Tiff'

"And where's my juice?" tanong nito sa akin.

Tinaasan ko lang siya ng kilay at hindi kumibo.

"Your maid here is annoying, Javier. I don't like her. I want my juice please." pabebe niyang asta.

"Oh, she's not my maid Tiff." saad ni Aiden na nagpatigil sa babae.

"No Javier, don't tell me? And she's pregnant!" sigaw nito.

"How dare you let your woman live in my house, at talagang buntis pa ito? Really Javier?" himutok niya.

Serves you right bitch.

Akma akong lalapit kay Aiden upang angkinin ang kung anong akin, but I stop when I heard him talk.

"You got it wrong Tiff, she's my sister, and yes she's pregnant." saad niya na nagpalaglag ng aking panga.

What the fuck?

"Your younger sister you always talk about? Siya na iyon?" bumalik ang sigla sa boses ng babae.

"Oh my! I am very sorry." she went to me and held my hand.

"Sorry love, I mistook you as his maid. Hindi ko alam nakauwi ka na pala. It's nice to finally meet you. I'm Tiffany, Javier's friend." she introduced.

I looked at Aiden, he looked at me and eyed me to just go along. Fuck him!

How dare he deny me.

"It's Roshan." binitawan ko ang kamay ng babae.

"The beautiful Roshan Salvatore! I am so glad to see you. Palagi kang ikinuwento ni Javier sa akin. And now you're pregnant pa, congrats!"

I looked at her emotionless at umalis sa harap niya.

I'm pissed, fucking pissed!

"Oh, Roshan dear wai-"

"Sorry Tiff, moody siya these past few days. Upo ka muna doon, I'll catch up with you later. Hatid ko lang muna siya sa room." paalam niya at sumunod sa akin sa kwarto.

"Roshan..heyy." sabay higit niya ng braso.

"What the fuck is that Aiden? A fucking sister? Really? You effing denied me, and your child! How dare you!" pinagpapalo ko ang kanyang dibdib.

"Shh..Roshan. Baka marinig ka sa labas." pigil niya sa akin.

"Eh ano naman kung marinig niya? That's the truth. Bakit mo kami tiantanggi? Is she your girlfriend?" sigaw ko habang unti unting bumabagsak ang luha.

"No Roshan. Please, I'll explain later. Stay here for a while." pakiusap niya.

"Ayoko nga! You're a fucking liar! I thought you're a good person, pakitang tao ka lang pala." at ipinagpatuloy ko ang pananakit sa kanya.

"Javier?" narinig naming tanong sa labas.

"Stay put here Roshan. Mamaya na tayo mag-usap." akma siyang lalabas kaya hinarang ko.

"Ah! So pipiliin mo siya kesa samin ni baby?" mapungay kong tanong.

"Roshan..please. Huwag ng matigas ang ulo mo. We'll talk later."

"Pag lumabas ka, aalis na ako dito. Bahala na kung saan pulitin." pananakot ko. Kinakabahan dahil baka hayaan niya lang akong umalis.

"Bakit ba ang tigas ng ulo mo?" he patiently remarked. "Pwede ba for once, fix your attitude. She's my friend and you're just..."

"I'm just what?" fuck that hurts. "Ah, just a stranger na nabuntis mo. Okay, go ahead. Puntahan mo na siya."

"No Roshan..I.." he said, halata ang takot sa boses. He tried to hold me pero umiwas ako.

"It's fine Aiden. Sorry if I crossed the line. I now know where I stand in your life." and my tears won't stop falling.

Humiga ako sa kama at nagtalukbong.

Damn! Parang pinipiga ang puso ko.

She's a friend while I'm just? Anong katuloy noong sasabihin niya? Stanger? Nobody?

Fuck!

It hurts!

Kasi kahit saan pala ako mapadpad, walang tatanggap sa akin ng buong buo.

I only have my friends!

Damn! Sila na lang ang meron ako, at ang batang ito.

What a fucking good life! 

Taming Wild Roses [Chasing Liberty Series #1]Où les histoires vivent. Découvrez maintenant