Yeni Bir Sayfa|Feza Anka

YILLAR SONRA 17

Selaaam

İyi okumalaar

.
.
.
.

"Hadi devam!"

Aras'ın heyecanlı sesiyle Deniz videoyu devam ettirdi. Hepimiz gülerek ekrana bakıyorduk, bu azıcık utanmama sebep oluyordu.

Ekranda abim ve Ferkan abim belirdiğinde gülümsedim.

"O gördüğün mükemmel varlık benim abim."

Kamerayı kendime çevirip tek kaşımı kaldırmıştım.

"Altını çiziyorum benim abim."

Korkutucu olduğunu umduğum bakışlarım abimin uyarıcı sesiyle değişmiş ona dönmüştü.

"Feza."

Yanına gidip Ferkan abimle ortalarına oturdum.

"Şey aslında ondan korkmana gerek yok."

Parmaklarımı azıcık anlamında birleştirmiştim.

"Ama tersi biraz kötüdür."

Abim bana sevgiyle gülümsemişti.

"Ne zaman tersimi gördün kızım?"

"Bana karşı görmedim."

Kamerayı Ferkan abime çevirmiştim.

"Ama aramızda kalsın Ferkan abimin bile ondan çekindiğine şahidim."

Ferkan abim tek kaşını kaldırmış, öyle mi der gibi bakmıştı.

"Ben mi?"

Abimin sesiyle kamera ona dönmüştü.

"Çekinmiyor musun?"

Ferkan abim omuz silkmişti.

"Saygı duyuyorum."

Kamera bana dönmüştü.

"Onların seviyeli tartışmalarını boş verirsek..."

"Eğer tavsiyeye ihtiyacın varsa ilk durağın abim olmalı."

Göğsüne yaslanmış kameraya ikimizi almıştım.

"Söylemek istediğiniz bir şeyler var mı Alaz Bey?"

Kamerayı kendime yaklaştırmıştım.

"Çağın ismi. Agâh babam eğer Alaz dediğini duyarsa sıkıntı çıkarabilir."

Agâh babama baktığımda bana göz kırpmasıyla gülümsedim. Tekrar ekrana baktım.

"Mutlu bir hayatın olsun Arden."

"Böyle kısa konuştuğuna bakma, gece Agâh babamla ikisini sıkıştıracağım engin hayat tecrübelerinden faydalan diye."

Ayağa kalkıp saçlarımı savurmıştum. Bu hareketime herkes gülerken daha da utanmış hissediyordum.

"Arden'in en yakın arkadaşı olmak çok zor."

Diğer koltuğa oturmuştum. Ekranda Enis abim belirdi.

"Sırada Enis abim var. Benden sonra arkadaşın olabilecek nitelikteki abim.

Kameraya yaklaşıp sır veriyor gibi fısıldadım.

"Ama yaramazlık konusunda değil kesinlikle. O konuda sadece bana ve Alper'e gel lütfen."

Tekrar kadraja ikimiz girmiştik.

"Canın deli ailenden sıkılırsa içimizde en normali Enis abim, gerçi sen büyüyene kadar delirebilir bilemedim."

Enis abim gülümsediğinde yanağını öptüm.