Anka, 21 yaşında abisiyle küçük dünyasında yaşayan bir kızdır.
Abisinin eski defterini büyük çabalarla yakmasıyla hayatında yeni bir sayfa açılmıştır.
Bir gün hayatında ikinci kez yeni bir sayfa açılır.
Bütün dünyası abisiyken hayatına giren anne...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selaaam^^
Anladığınız üzere kitabın ikinci kısmına geldik. Yıllar sonraki hallerine^^ ben çok heyecanlıyım, siz?
Umarım yanımda olursunuz...
İyi okumalar^^
. . . .
11 yıl sonra
"Çıkıyorum ben artık!"
Anka çığlık çığlığa evin içinde bağırdı. Yaşlılar heyeti bütün işlerden ellerini çekip kafa dinlemek için deniz kenarı bir yere yerleşmişlerdi. Büyüklerden sadece Agâh Soykıran kalmıştı. Onun ölene kadar Alaz'ı bırakmaya niyeti yoktu.
Ferkan, Enis, Andaç ve Miraç'a kalmıştı ev. Anka çoğunlukla Agâh Soykıran ve Alazla kalsa da. Yan evde Kaya, Aras ve Alper, diğer yanda da Evran tek başına kalıyordu. Baran arada sırada onları ziyarete geliyordu.
Anka gözlerini devirdi. Neden sabah herkes aynı anda evden çıkmak zorundaydı ki!
"Yahu benim işim gücüm var!"
Hâlâ kimse Anka'nın bağırışlarını umursamıyordu, daha doğrusu o öyle sanıyordu. Enis hâlâ uyuyordu mesela, dersi öğleden sonraydı. Miraç çoktan çıkmıştı. Andaçla ilişkileri günlük konuşmalardan ibaretti. Geriye sadece Ferkan kalmıştı ama o farkında bile değildi.
"Yeter be! Sizinle mi uğraşacağım!"
Kendisi sabahtan beri olarak tanımlasa da aslında 2 ya da 3 dakikadır evin içinde bağırıyordu. Bu haline herkes alışık olduğu için kimse bir şey demiyordu. Arkasını dönüp gideceği sırada Ferkan aşağı inmişti.
"Çok şükür abi!"
Ferkan onun bu haline gülmemeye çalıştı. Yüz ifadesini sert tutup elini beline koyup onu ilerletti.
"Sus küçük, hadi geç kalıyoruz."
Anka ona küçük bir çocuk gibi davranılmasına alışıktı ama bazen söylenmeden edemiyordu.
"Ben otuz yaşındayım ya otuz!"
Demirsoylar'ın yaramaz çocuğu Aras onlara yetişmiş, kuzenine o bilindik alaylı gülüşü sunmuştu.
"Yoo, 31 yaşındasın!"
Anka 32 yaşındaydı ama yaşını küçük söylemeyi severdi. Sayılara takılanlardan olmuştu artık. Yıllar ona iyi davranmıştı, yüzüne ve fiziğine bakıldığında yirmilik bir kadın denilebilirdi ama o bunu umursamamış üç yıl 30. yaşını kutlamıştı.
"Eheh, eheh 31 ne kadar komik! Salak!"
Aras bugün ayrı bir huysuz olduğunu fark etmişti Anka'nın. Kaşlarını çatıp ona baktı. Bir yandan da Ferkan'ı kontrol ediyordu.
"Kızım sen regl misin?"
Anka arabasına binerken omuz silkti rahatça ve "Evet, n'olmuş?" Dedi. Bir yandan da Ferkan'ı öpüyordu. Ferkan onlara her zamanki uyarılarını yapıp arabasına ilerledi. Aras Ferkan'ın duymamasını umarak sessizce konuştu.
