129

4.2K 469 109
                                    


Selaaam^^

İyi okumalaaar^^

.
.
.

Acar ve Yuşa abi silahı görür görmez silahlarını çıkarmışlar, Ferkan abim ve babam ise beni arkalarına almışlardı.

Aras göz devirmiş kollarını bağlamıştı. Durumun ciddiyetinin farkında olmadığını düşünüyordum.

"Cidden mi? Hani aşıktın? Öldürecek misin!"

Kız onu kaçırmış ve silah çekmiş, Aras'ın hayıflandığı şeye bak!

Acar sinirle bir Aras'ı, bir de kızı kontrol ederken bağırdı.

"Sus Aras!"

Aslında susmaması daha iyiydi, kızın dikkatini dağıtabilirdi.

Aras omuz silkip kızın karın boşluğuna vurdu. Ellerini nasıl açmıştı hiçbir fikrim yoktu ama silah yerdeydi. Yuşa abi hızla silahı alıp emniyetini kapattı. Beline koyarken Aras'a sıkıca sarılmıştı.

Aras önce afallamış sonra gülümseyerek karşılık vermişti. Acar, kızı tutmuş dışarı çıkartmıştı. Tabii bu o kadar da kolay olmamıştı, kız debelenip duruyordu.

Aras ve Yuşa abi ayrıldığında hepimiz tek tek ona sarıldık. Aras sevinçle ellerini çırptı.

"Bunu herkese anlatmak için sabırsızlanıyorum!"

Önceden varlığından bile haberim yoktu, kuzenimdi ama bilmiyordum işte, şimdi ise onsuz bir hayatımın olmasını istemiyordum. Düşüncesi bile kötüydü.

Aras ve ben Ferkan abimin arabasına binmiştik. Öne binmesine izin vermiştim, o da zaferle sırıtmıştı.

Götoştu çünkü.

Ferkan abim her zamanki ciddiyetiyle araba kullanırken aklından ne geçtiğini pek biliyor sayılmazdım. Aras ise heyecanla bir bana bir Ferkan abime bakıyordu.

"Benim için endişelendiniz değil mi!"

Ferkan abim ona ufak bir gülümseme gönderip tekrar yola döndü.

"Elbette."

Aras bundan memnun olmamış yüzünü buruşturmuştu.

"Bu kadar mı yani?"

Elimi yumruk yapıp göğsümde birleştirdim.

"Yataklara düştük, intiharlara kalkıştık aşkım."

Aras göz kırpıp memnun bir gülümsemeyle önüne döndü.

"Aslında kız güzel Allah var."

Ay ben o bizi telaştan telaşa atan kızın görümcesi olmam!

Ferkan abim tek kaşını kaldırmış Aras'a bakmıştı.

"Eee, Aras?"

Aras omuzlarını kaldırıp indirdi.

"Bu gadar."

Eve geldiğimizde yengem ve amcam kapıda bekliyordu. Kaya duvara yaslanmış boşluğa bakıyor, Alper ise ondan en uzak köşeye çökmüş, ellerini başının arasına almıştı.

Arabadan indiğimizde herkesin gözleri sevinçle dolmuş Aras'a sarılmışlardı. Sıra Kaya'ya geldiğinde tek kolunu beline sardı.

"Bir daha evden çıkmak yok."

Aras hızla Kaya'dan ayrıldı.

"Oha yine mi ceza!"

Kaya sert bir yüz ifadesiyle Aras'a baktı.

Yeni Bir Sayfa|Feza AnkaWhere stories live. Discover now