Yeni Bir Sayfa|Feza Anka

94

Selaaam^^

Medyayı dinleyin bencee^^

İyi okumalaaar^^

.
.
.

Aras kapıyı açtığında gözleri merak doluydu. İçeri girip abimin yanına oturdum. Aras karşıma çöküp hızlıca konuştu.

"Ee nasıl biri? Ne düşünüyor?"

Allah'ım lütfen kötü bir tepki vermesin. Çok amin.

"Alper Altay senin abinmiş."

Aras anlamsızca bakıyordu. Bir süre öylece bakıştık. Koca bir kahkaha attığında abime döndüm. Tek kaşını kaldırmış bizi izliyordu.

"Çok iyi şaka!"

Ciddi durduğumu görünce gözleri büyüdü.

"Harbi mi lan?"

Kafamla onaylarken kollarını dizlerine sardı. Abim bana baktı.

"Ne düşünüyor peki?"

Onlara konuşmamızın hepsini anlattım. Aras hala tepkisizdi. Abime baktığımda kafasıyla beni onayladı. Aras'ın kolundan tutup yatak odasına ilerlettim. Yatağa uzandığımızda göğsüme yattı.

"Çok da endişelenmeye gerek yok değil mi Ankaşkım?"

Elim saçlarına gitti. Sakinleşmesi için okşamaya başladım.

"Geçmişe sünger çekip yeni bir başlangıç yaparsak emin ol aramız çok iyi olacak onunla."

"İstediğin gibi Armeran'a +1 bile yapabiliriz."

Aras küçük bir kahkaha attığında mutlu olmuştum.

"Benziyoruz biraz değil mi?"

Fiziken de, bazı kişilik özellikleri de benziyordu cidden.

"Evet. Diğerlerine nötr olacağını ama seni sevdiğini söyledi."

Aras tepki vermemişti ama mutlu olduğunu biliyordum. Gözleri kapanırken kendini yastığa attı.

"Küçücük kızsın ezildin altımda ameka!"

Abart Aras! Neyse ki eski haline dönüyordu canım şebeğim. Muzipçe gülüp arkasından sarıldım.

"Seni seviyorum canımın neşesi!"

Aras duygu dolu bir gülümsemeyle bana döndü.

"Ya aşkım! Ne güzel hitap o öyle!"

Göz kırpıp "Yapıyoruz be bu işi." dediğimde içten bir gülümseme gönderdi. Tekrar arkasını döndü. Uyumasını beklerken düşünüyordum.

Acaba diğerleri ne durumdaydı? Özellikle yengem, Kaya ve amcam. Ben aynı durumda olsam ne halde olurdum?

Çocuğumu öldü sanacağım ve yıllar sonra aslında ölmediğini, mutsuz büyüdüğünü öğreneceğim. Bu ölümden daha mı beter?