Sebepsizler (TAMAMLANDI)

~6~

"Dünya hassas kalpler için, bir cehennem."
                          ~Dostoyevski~

"Anneniz sizi ziyarete geliyor Miss Black."

*Ne? Annemle'mi konuştun
Harry?*

"Kendisi arayıp buraya geleceğini belirtti. "

*Neden geliyor ki? Babam? O da'mı geliyor? *

"Belki de Olivia'dan sonra nasıl olduğunuzu merak etti. Hayır Miss Black babanız birkaç gün sonra gelecekmiş."

*Ne zaman burda olur?*

"Akşama varmış olur Miss Black."

*İki yıl oldu beni bırakıp gideli. Neden geliyorlar ki? Yaralarıma tuz basmak
için'mi?*

"Sakin olun Miss Black. Onları görmek size iyi gelecektir."

*Ben çocukluğumu yaşayamadım Harry. Onların varlığıyla yokluğu bilinmiyordu. Ben sevgiye muhtaç bir şekilde büyüdüm. Onların gelmesi hiçbir şeyi  değişmez.*

"Bana çocukluğunuzdan bahsetsenize Miss Black."

*Hangi çocukluk Harry? Çocukluğumu yaşayamadan, çocuk olmanın ne olduğunu bilmeden büyüdüm ben.*

"Anneniz yada babanız size masal anlatmaz'mıydı hiç?"

*Bir keresinde annemin yanına gidip, bana masal anlatmasını istedim Harry. O zamanlar 11 yaşındaydım. Annemin bana verdiği cevap şöyle oldu: değerli vaktimi çalma Jessica. Sana ayıracak zamanım yok. Git odana kitap oku.*

"Şimdi neden ağlıyorsunuz Miss Black?"

*Çünkü canım acıyor Harry. Bende çocuktum. . . ama çocuk olduğumu hiçbir zaman hissetmedim.*

"Peki ya babanız? O nasıl biriydi?"

*Babam sürekli çalışıyordu. Benimle oynamasını istediğimde bana şöyle derdi: senin için çalışıyorum Jessica. Senin rahat yaşaman için.*

"Peki bunu başardı'mı?"

*Evet. Hatta daha fazlasını başardı. Ama ben çocukluğumu kaybettim Harry. İçimdeki kız çocuğunun feryatları doluyor kulaklarıma. Ben ne yaparsam yapayım susmuyor. Canı acıyor, canımı acıtıyor.*

"Ağlayan insanları durdurmaya çalışmadım hiçbir zaman. Çünkü o göz yaşları kolay kolay akmaz iyi biliyorum. O yüzden ağlayın Miss Black. Kendinizi tutmayın, bırakın içinizdeki acı birazda olsun azalsın."

*Neden beni sevmediler Harry?*

"Sevdiler Miss Black. Sadece bunu size gösteremediler." 

*Göstermelerini istemedim Harry. Yeni eşyalar, kıyafetler istemedim. Ben sadece sevildiğimi hissetmek istedim.*

"Size yeni eşyalar alınınca mutlu olmazmıydınız hiç?"

*Kalıcı sevgiyi, geçici mutluluklara tercih ederim Harry. *

"Sevginin kalıcı olduğuna inanıyor'muydunuz o zamanlar? "

*Ben çocuktum Harry. Herşeye inanıyordum.*

"Peki ya sevildiğinize de inandınız'mı?"

*İnandım. Ama sonradan onunda sahte olduğunu farkettim.*

"Nasıl farkkettiniz Miss Black?"

*Arkadaşlarımın benimle sadece param için takıldığını anladım. *

"Sonra noldu peki?"

*Sonra bende onların oyununa dahil oldum. Yeni, sahte bir Jessica yarattım. Hiç derdi olmayan, çok sevilen bir Jessica.*

"Mutlu oldunuz'mu?"

*Hiçbir zaman olmadım Harry. Mutlu olmak zorunda bırakıldım. Ben kaybettim Harry. Ben hep kaybettim. Çocukluğumu, ailemi, arkadaşlarımı, ilk aşkımı, sevgimi. . .ben. .ben kendimi bile kaybettim. *

"Kaybettikleriniz size ne kazandırdı peki? "

*Her kaybediş yeni bir kazançtı aslında. Olmayan sevgiyi yanlış insanlarda aramamam gerektiğini öğrendim.*

"Olmayan ve yanlış?"

*Evet Harry. Olmayan ve yanlış. *