ဒီတစ်ခါလည်းဇာတ်လမ်းသွေဖည်သွားပြန်ပြီလား?(MyanmarTranslation)

အပိုင်း(၃၀.၂)

မူယန်က ပြုံးလိုက်သည်။ " အဆင်ပြေတယ် "

လင်းကျစ်ရန်မှာ မူယန််၏မျက်နှာမှ ချစ်ခင်စွဲလမ်းမှုအနည်းငယ်ကိုရှာတွေ့ဖို့ကြိုးစားပေမယ့် ဘာမှမထူးခြား။သာမန်အတိုင်းသာ။ကြည့်ရတာ အချိန်အချိန်တစ်ခုအထိ စောင့်ဆိုင်းဖို့လိုမည်ပင်။ရွှမ်းယန်က နှစ်ချို့ရေခဲတုံးကြီးဖြစ်သည်။ဇာတ်ညွှန်းအရ မူယန်ဟာ အချိန်အတော်ကြာပြီးတဲ့နောက် ရွှမ်းရန်ကိုချစ်မိသွားခဲ့ကာ လီယဲ့ကိုမကြာခဏရင်ဖွင့်လေ့ရှိသည်။

လင်းကျစ်ရန်သည် သူ့အတွေးများကိုလက်စ,သပ်လိုက်၏။ဒီဇာတ်ကွက်တွေက ပေါ့ပါးပြီးကန့်သတ်ချက်မရှိ။ရင်ဖွင့်သမျှကိုနားထောင်ပေးတဲ့သူငယ်ချင်းကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ပေးဖို့သာ လို၏။

မတွေ့ရတာတစ်လကျော်ကြာခဲ့ပြီမို့ မူယန်ဟာ လင်းကျစ်ရန်ကိုပြောပြစရာတွေအများကြီးရှိခဲ့သည်။ သို့သော် တကယ်တမ်းတွင်မူ ဘာပြောရမှန်းမသိတော့ပေ။ လင်းကျစ်ရန်ကို ကူညီပေးနိုင်ဖို့နည်းလမ်းရှာမတွေ့သေးသဖြင့် အနည်းငယ် အရှက်ရနေလျက်။

မူယန်က အပြစ်မကင်းသောအမူအရာနှင့်အတူ နှုတ်ခမ်းသပ်ပြီးနောက်ဆို၏။ " တကယ်တော့ ငါမနေ့က တိဗက်ကျမ်းစာတိုက်ကိုသွားခဲ့တယ်..ဒါပေမယ့် မင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဖွဲ့စည်းပုံနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဖြေရှင်းချက်တစ်ခုတောင်မရှာနိုင်ခဲ့ဘူး... "

လင်းကျစ်ရန်ကတွေးမိသည်။ဒီနတ်မိမယ်လေးက ကြင်နာတတ်ပေမယ့်ဒီကိစ္စအတွက်စိတ်ပူပေးဖို့တကယ်ပင်မလိုအပ်။သူက ပေါ့ပါးစွာပြောလိုက်၏။ " ကိစ္စမရှိပါဘူး..အခုလည်း ငါ့အတွက် အဆင်ပြေပါတယ် "

သို့ပေမဲ့ လင်းကျစ်ရန်၏ ရောင့်ရဲနိုင်သောအမူအရာကိုကြည့်ရင်း မူယန်ဟာ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။စင်ကြယ်သောနန်းတော်ရှိလူတိုင်းမှာ ကျင့်ကြံသူများပင်။အောက်ခြေသိမ်း တံမြက်စည်းလှည်းသူပင် သာမန်နှင့်မတူသည့် ကျင့်ကြံမှုအဆင့်ရှိ၏။လင်းကျစ်ရန်သည် သူနှင့်အတူဒီနေရာသို့ပြတ်သားစွာလိုက်လာခဲ့သော်လည်း မကျင့်ကြံနိုင်သည့် တစ်ဦးတည်းသောသူဖြစ်၏။ ဖိအားတွေ ခံခဲ့ရမှန်းသိသာသော်လည်း သူ့အရှေ့တွင်မူ တည်ငြိမ်သောအမူအရာနှင့်သာ။သူ့ကိုအခက်မတွေ့စေချင်လို့ပင်။သူဒီကိုထွက်မလာခဲ့စဥ်က လင်းကျစ်ရန်ကို ကောင်းကောင်းစောင့်ရှောက်ပေးပြီး ကျင့်ကြံနိုင်မယ့်နည်းလမ်းရှာပေးမယ်လို့ မူရာကျူးကိုကတိပေးခဲ့သည်။သူ ကတိပေးထားတဲ့အတိုင်း တည်နိုင်အောင်ကြိုးစားရမည်။