Dear Cupid

Luhan

"Hyung, please think again. I...we can't let you go." Sehun said. Looking at them alam kong nahihirapan din sila. Alam kong magiging selfish ako dahil sa desisyon ko.

Una si Kris, ngayon ako naman. Sinabi pa naman namin that we will stay stronger no matter what happen but I'm just tired of this and I felt like I'm very weak.

Hindi ko na kasi kayang walang gawin tungkol sa relasyon namin ni Shin. Nasasaktan at nahihirapan na siya pero heto ako, nagtatago at wala parin sinasabi sa media.

Sabi kasi nila, matatapos rin ang isyu na 'to at aayusin nila pero isang linggo na ang nakaraan ay wala paring tigil ang publiko para pasakitan ang taong mahal na mahal ko.

Hanggang hindi na niya kaya ang mga salitang binabato sa kanya.

He left the country. . .pati ako.  Alam kong ginawa niya ito para matigil na ang isyu at hindi na maapektuhan ang grupo pero I can't lose her again. Hindi ko kayang mawala siya ng tuluyan sakin. I can't live without her in my side. I love her so much that it hurts to think that I'm the reason why she is hurting and why she decided to leave the country.

"Are you really sure about that, hyung?" Tao asked.

"This is really sad. I..we d-didn't expect this." Sabi ni Xuimin.

"Is there another possible solution? Please don't leave hyung." Umiling ako sa tanong ni Lay. Kita ko sa mga mata nito ang pagbagsak ng luha niya.

Tumingin ako sa kanila. These guys who love and care for me. Ayoko mang gawin pero kailangan ko.

"Una si Kris at ngayon ikaw naman. I just can't accept it, hyung." Iling ni Kai.

Ako rin. I can't but I don't have any choice.

"Hey, Bakit naman kayo ganyan. Kung ano mang naging desisyon niya ay dapat susuportahan natin siya sa abot ng ating kagwapuhan... diba hyung?" Chen said while laughing. I know he's trying to lighten the mood.

"Kaya 'wag na tayong mag-emo. Let's just enjoy ourselves while Luhan hyung is here with us." At tumayo pa si Baekhyun sa kinauupuan niya.

"I agree. Habang magkakasama pa tayo let's make more memories together." Chanyeol clapped his hand para kuhanin ang atensyon ng bawat isa.

D.O just stared at us. "Uh-huh."

"Luhan," Suho called me. "kahit anong mangyari we are just in your back. We will support you no matter what your decision is...because we are one. Nandito lang kami para sa'yo we may not be related in blood but we are related the way we love each other. Saranghae." Tapos niyakap na nila ako.

Isa isa na silang nagsabi ng kani-kanilang mga mensahe sakin. Nag-group hug kami habang maiyak iyak.

Sinong nagsabi na babae lang ang pwedeng umiyak?

Sinong nagsabing bakla ang mga umiiyak na lalaki?

No were not. We just love each other kaya kami naapektuhan sa pag-alis sa isa sa amin.

Kaya kahit man aalis na ako, the two years that I'm with them I can say that I'm lucky and happy.

I'm lucky to meet all of them and I'll treasure all the memories we had.

Because we are EXO. We Are One.

——

A/N: Yehet! Hindi naman siya ganoong ka-complicated. Chill chill lang.

I hope you enjoy this story. Thank you.

E.N.D