ဒီတစ်ခါလည်းဇာတ်လမ်းသွေဖည်သွားပြန်ပြီလား?(MyanmarTranslation)

အပိုင်း(၂၈.၁)

ညက အများကြီး တွေးခဲ့သောကြောင့် နောက်တစ်နေ့နံနက် အိပ်ရာထချိန်တွင်လင်းကျစ်ရန်မှာ မျက်ခွံတွေလေးလံလို့နေသည်။သူက အပြင်သို့ထွက်လာခါနီးတွင် အသံတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရသဖြင့် ခြေလှမ်းများရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ကျိုးယွဲ့ရောက်လာခဲ့ပြန်ပြီမှန်းသူသိလိုက်ရသည်။

အပြာရောင် ဝတ်ရုံဝတ်ထားသည့် ဝဝဖိုင့်ဖိုင့် တာအိုပညာရှင်ဆရာကြီးမှာ မူယန်အားပြုံးပြလိုက်ကာ ဆို၏။

" မြင့်မြတ်တဲ့တောင်ထွတ်က ဖွင့်တော့မှာ..မင်းအဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား "

မူယန်က လေးလေးစားစား ပြန်ပြီးဖြေကြားလာခဲ့သည်။

" ကျွန်တော်အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ "

ကျိုးယွဲ့က ဟိတ်ဟန်ထုတ်ဖို့ သူ၏မုတ်ဆိတ်များကိုပွတ်သပ်ရန်ပြင်လိုက်စဥ် သူမှာမုတ်ဆိတ်မရှိမှန်းသတိရသွားဖြင့် လက်က လေထဲတွင်သာရပ်တန်လို့သွားခဲ့ပြီး ပြုံးကာ။" ဒါက အရမ်းကိုရှားပါးတဲ့အခွင့်အရေးတစ်ခုပဲ..မြင့်မြတ်တဲ့တောင်ထွတ်ထဲမှာ အဖိုးတန်ရတနာတွေနဲ့ပြည့်နေတယ်ဆိုပေမယ့် ဒီလူအိုကြီးသိသလောက်ကတော့ အကောင်းဆုံးက ရှေးပဝေသဏီကတည်းကရှိခဲ့တဲ့နတ်လက်နက်တွေပဲ..ဒါပေမယ့် သူတို့က အာဃာတကြီးတယ်..မင်းလိုချင်တယ်ဆိုရင်တောင် သူတို့ကဆန္ဒရှိမှာမဟုတ်ဘူး..ဒါပေမယ့် မင်းအရည်အချင်းနဲ့ လက်ဗလာပြန်လာခဲ့မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာတော့ ငါယုံတယ် "
မူယန်က ပေါ့ပါးစွာပြုံးလိုက်ပြီး: " ကျွန်တော် အကောင်းဆုံးကြိုးစားမှာပါ "

" ဒီလက်နက်တွေက ဓားသင်္ချိုင်းထဲမှာရှိနေတာ..ဓားသင်္ချိုင်းက မြင့်မြတ်တဲ့တောင်ထွတ်ရဲ့ အတွင်းဘက်ဆုံးကျတဲ့နေရာမှာရှိတယ်..သာမန်လူတွေ ရှာမတွေ့နိုင်ဘူး " ထို့နောက် သူက စကားခဏရပ်ကာ ဝတ်ရုံလက်စထဲမှ ဆန်းကြယ်သော စာလိပ်တစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီးနောက် မူယန်အားကမ်းပေးလိုက်ကာ။ " ဒါက ဒီလူအိုကြီး မနေ့ညက တိဗက်ကျမ်းစာတိုက်ကနေရှာဖွေလာတဲ့ ဓားသင်္ချိုင်းနဲ့ ပတ်သတ်တဲ့ မှတ်တမ်းတွေပါ..ဓားသင်္ချိုင်းကို ဟိုးရှေးရှေးတုန်းကတည်းက ၃ ကြိမ်ပဲဖွင့်ခဲ့ဖူးလို့ မှတ်တမ်းတွေ အရမ်းနည်းတယ်..ဒါကြောင့် ဒီလူအို​ကြီး ခက်ခက်ခဲခဲ ရှာထားရတာ..ရော့ ယူထားလိုက်.. ဒီမှတ်တမ်းတွေကို သေချာလေ့လာထားရင် လက်နက်ကောင်းတစ်ခုကို ရှာတွေ့ဖို့လွယ်ကူလိမ့်မယ် "