+Yoonmin
តឺតៗ
សម្លេងសុីភ្លេបានបន្លឺឡើង ជីមីនដែលអង្គុយរង់ចាំនោះក៏ប្រញាប់ងើបចូលទៅក្នុងឡាន អង្គុយកៅអីខាងមុខ ដោយមានយ៉ុនហ្គីអ្នកបើក
<អូនចាំបងយូរទេ >យ៉ុនហ្គី
<អត់ទេអូនទើបតែមកដល់>ជីមីន
ទីង សម្លេងសារក្នុងទូរស័ព្ទយ៉ុនហ្គីបន្លឺឡើង គេមើលវារួចញញឹមឡើង
<បងញញឹមស្អី ស្រីឆាតមកឬ>ជីមីន
<គ្មានទេ ជុងហ្គុកឆាតមកបងតើ >យ៉ុនហ្គី
<គួរជឿឬអត់ន៎>ជីមីន
<នេះទូរស័ព្ទបង បងគ្មានស្រីទេ បងស្រលាញ់តែអូនម្នាក់ទេ>យ៉ុនហ្គីហុចទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួនអោយជីមីនមើល
<លោកប៉ាមិនទៅជេជូទេឬ ?>ជីមីនឃើញសារដែលជុងហ្គុកផ្ញើរមក
<ចឹងបានបងថានិងថា ប្រហែលជាគាត់ចង់ទុកពេលអោយយើងនៅជាមួយគ្នាតែពីរនាក់ហើយមើលទៅ > យ៉ុនហ្គីកាន់ដៃជីមីនម្ខាង
<បងឯងនេះ យ៉ាប់មែន!ហើយ ក្នុងទូរស័ព្ទបងមានតែគ្រួសារបងនិងអូនទេឬ > ជីមីនគាំងតែម្តង គេឆាតមកជិត1000សារហើយលោកប្រុសសង្សារមិនដែលចូលមើលសោះ ប៉ុន្តែក៏ល្អដែល ព្រោះពេលនៅជាមួយខ្លួនគេនិយាយច្រើន ដៃក៏ដល់ប្រហែសបន្តិចមិនបានទេ បើនៅជាមួយអ្នកផ្សេងអោយដូចរូបចម្លាក់
<ដូចបងប្រាប់អូនចឹង បងថាពួកយើងទៅផ្សារទំនើបទិញសម្លៀកបំពាក់ទុកទៅដើរលេង ស្អែកទៅ >យ៉ុនហ្គី
<បងចង់ពាក់សម្លៀកបំពាក់គូជាមួយអូនឬ >ជីមីនដកភ្នែកពីទូរស័ព្ទ សម្លឹងមើលមុខយ៉ុនហ្គីដែលកំពុងមើលមកខ្លួនដូចគ្នា
<ប្រាកដហើយ ជុប>យ៉ុនហ្គីឪនមកថើបបបូរមាត់ពណ៌សុីជម្ពូររបស់ជីមីន ថែមទាំងលិតក្រេមដែលជាប់លើមាត់ទៀតផង
ឃើញទេដូចគេថាចឹង តែប្រហែសដឹងតែខាតរបស់យ៉ុនហ្គីហើយ មួយសន្ទុះមកទើបគេដកមាត់ចេញ ហើយបើកឡានទៅផ្សារទំនើបដែលជារបស់បងប្រុសខ្លួន ប៉ុន្តែពេលនេះអោយទៅក្មួយប្រុសពៅគេហ្វាអ៊ុនជាអ្មកគ្រប់គ្រង់បន្ត
