★ COMPLETE • UNEDITED ★
In this book, you will see the journey of Wesley Vernon. All along with a girl who named herself "Frankie" because she couldnʼt remember who she was and what happened to her, both decided to search for the answers to their co...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
▬▬▬▬▬▬▬ • ★ • ▬▬▬▬▬▬▬
They said that he was a traitor to our family They show some evidence, but I am still in doubt Maybe he was just doing it for something We still do not know yet 'till now.
▬▬▬▬▬▬▬ • ★ • ▬▬▬▬▬▬▬
Chapitre Quinze: TRAITOR?
April 13, 2020.
in the present time...
—Wesley
"Wesley, naaalala ko na ang lahat. Ako ʼto, si Louisa Jeannine Green... Your girlfriend... Je suis ta lumière..."
Noong nakaraan ko pa sinasabing hindi na ako magugulat pa kung ito bang si Frankie ay si Louisa talaga. Pero sa mga nangyayari ngayon, hindi ko alam ang iisipin at mararamdaman ko dahil sa sobrang bilis ng mga pangyayari.
Bahagya akong napatulala sa kanya. The woman that Iʼm staring at. Itʼs her, Louisa Green...
"I donʼt know what to think, Fran—Louisa," I stuttered. "Pero ano ba talagang nangyari sayoʼt nawala ka, five years ago?"
Tinanong ko ʼyan sa kanya habang litong-lito pa rin hanggang ngayon. Kung bumalik na ang alaala niya, ibig sabihin niyan ay malalaman ko na rin ang naging dahilan ng biglang pagkawala niya noon.
"S-sana maikwento ko nang maayos sayo." Bahagya muna siyang napabugtong-hininga bago ituloy ang sasabihin niya. "Itʼs kinda long, pero susubukan ko ring makwento ang lahat nang ʼyon. At sana hindi rin magbago ang turing mo sa akin pagkatapos kong magkwento saʼyo..."
Kinuwento niya sa akin ang lahat ng naaalala niyang nangyari sa kanya. Mula doon sa gabing huli ko siyang nakausap through phone call, hanggang sa makatakas siya, at magkita ulit kaming dalawa—na sa mga oras na ʼyon ay nawala nang pansamantala ang alaala niya.
"... And you knew what happened next," Louisa said to me. "Lumabas ako muna sa isang blackhole, niligtas mo ako, and the rest of the story is—"
"Y-yeah... a-alam ko na," pagsingit ko sa sinasabi niya.
Tiningnan ko nang may awa si Louisa. Nanlalantang nakasalampak naman siya sa sahig at nakatingin sa ibaba. Nakita ko ring may tumutulo ng luha sa kanang pisngi niya.
Gusto ko siyang yakapin nang mahigpit sa mga oras na ʼto. Pero tangina, pareho kaming nakaposas ngayon at medyo malayo pa kaming dalawa sa isaʼt isa. Lumapit na lang muna ako sa kanya sa abot ng makakaya ko.
