Love Is Not Over - Jeon Jungkook

2. Bölüm

Jeon Jungkook

Kulaklarıma dolan tiz sesle gözüm kapalı homurdanarak elimi atıp çalan saati susturdum. Ne kadar çok uyumak istesem de yapamayacağım için gözlerimi istemeye istemeye açtım.

Tamamen ayılmak için komidinin üzerindeki telefonumu alarak yatakta dönüp sırt üstü uzanarak kilidi açtım. Gelen önemli maillere ve mesajlara bakıp yanıtlamış, telefonu tekrar gelişi güzel yatağa fırlatmıştım.

Siyah pikeyi üzerimden çekip ayaklarımı zemine koyup daha da ayılmak için yüzümü sıvazladım ve ayağa kalktım.

Havlumu alıp kısa bir duş için banyoya doğru ilerledim. Üzerimde bulunan sadece kısa bir şort ve boxerı çıkartıp kabine girdim.

Belime havlu sarıp saçlarımı elimdeki küçük bir havluyla kurulayarak giyinme odama gidince havluyu gelişi güzel yatağa fırlattım. Duş alırken aklımda seçtiğim kıyafetleri dolaptan çıkartıp masanın üzerine bıraktım.

Siyah bir jean, üzerine siyah boğazlı bir kazak giyip saçlarımı kuruladım Ardından her gün yaptığım gibi şekil verip güzel olduğuna kanaat getirerek siyah paltomu alıp aşağı indim.

"Herkese günaydın."

"Günaydın tatlım"

"Günaydın."

Abime arkasından anneme gülümseyip hemen karşısına, abimin yanındaki yerime oturdum.

"Günaydın oğlum."

Babama da bakıp hafiften gülümseyip önüme dönerek tabağıma kahvaltılıklardan bolca koyan annemi durdurmaya çalıştım.

"Anneciğim o kadar şeyi yiyemem hem üniversiteye geç kalmak istemiyorum, birazdan çıkacağım."

Beni dinlemeyen annem tabağıma birkaç jambon koymaya devam etti.

"Duyuyor musun hayatım? Oğlumuzun bu yılki okuma hevesi beni çok duygulandırıyor."

"Kahvaltıdayız canım."

Babamın alaylı sesine karşı annem babama bakarak kısa bir müdahalede bulunmuştu.

"Öyle bir söyledin ki baba seni duyan da sınav sonuçlarımdan haberinin olmadığını sanar."

Babamın yıllardır okulumuzun dekanıyla derslerim hakkında konuştuğumun imasında bulundum.

"Var zaten oğlum. O yüzden şaşırıyorum ya. Keşke iki yıl önce seni şirketin başına geçireceğim diye tehtit etseydim. Şimdiye diploma sahibi, çalışan bir iş adamıydın belki de."

"Geç olsun da güç olmasın değil mi canım?"

Annem beni savunmak için tekrardan konuşunca babam çayından içerken devam etti.

"Öyle tabi hayatım. Oğlumuz geçtiğimiz iki senede kız peşine düşmekten o kadar yoğundu ki, bir üniversite öğrencisi olduğunu unutmuştu."

Babamın söylediklerine abim sırıtırken annem babama susması için gözlerini açarak bakmakla yetindi.

"Baba, abim de zamanında yapıyordu bir şey demiyordun ama."

"Çünkü Namjoon okulunu ihmal etmiyordu oğlum. Şimdi de kendi işinde çalışıyor. Sende öyle olsaydın şimdi böyle bir konuşma olmazdı."

"Bu yıl son. Bu üniversite bu yıl bitecek. Daha fazla bu konuşmaları duymak istemiyorum."

"Dekanında bu yıl inanılmaz derecede umutla doldurdu içimi. Bende inanıyorum sana oğlum, başarabilirsin."