ခ်စ္အကၡရာေလး စာစီဖြဲ၍.....(ချစ်အက္ခရာလေး စာစီဖွဲ၍.....)

2

                            အပိုင္း ( ၂ )

မင္းမ်ိဳးသူရ၏ သတင္းသည္ အညာေျမေဒသ တစ္ေၾကာ၌ ပ်ံ့ႏွံ႔လ်က္ ႐ွိသည္။

ဓားျပတိုက္ခံရသည့္ သူမ်ားမွာလည္း အေရးပိုင္မင္း၊ ၿမိဳ႕အုပ္မင္း၊ ဆယ္ခိုင္ရြာသူႀကီး၊ စာရင္းငွါး လယ္ပိုင္႐ွင္သူေဌးႀကီးမ်ား၊ ခ်စ္တီးမ်ားသာ ျဖစ္သည္။

အသက္ကို ရန္မမူဘဲ ပစၥည္းဥစၥာကိုပဲ ယူတတ္သူ ျဖစ္သည္။ ယခုလည္း ခ်စ္တီးတစ္ဦး၏အိမ္ကို ေန႔လယ္ခင္းပင္ ျဖစ္လင့္ကစား ဝင္ေရာက္ဓားျပ တိုက္ေနသည္။

" ႐ွိတာ အကုန္ထုတ္ ခ်စ္တီး "

" အတိုေလးရယ္ ခ်စ္တီးမွာေလ ပိုက္ခ်ံလဲ ႐ွိဘူး ေရႊလဲ ႐ွိဘူး "

" မလိမ္နဲ႔ ခ်စ္တီး ရြာသူ၊ရြာသားေတြဆီကေန အတိုးေတြ နင္းကန္ ၿမိဳစို႔ထားတာ က်ဳပ္ မသိဘူးမ်ား မွတ္ေနလား "

" အတိုေလးရယ္ တကယ္ပါ ခ်စ္တီးမွာ ဘာမွ မ႐ွိပါဘူး၊ အေရးပိုင္မင္းက အတုန္သိမ္းလို႔ သြားၿပီရယ္ "

ခ်စ္တီးက လက္အုပ္ခ်ီကာ ေခါင္းတခါခါ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ ေျပာေနသည္။

မင္းမ်ိဳးသူရ သစ္သားခံုတန္း႐ွည္ေပၚ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို တင္လ်က္ လက္ထဲက ဓားေျမႇာင္ကား သစ္သားစားပြဲ၌ ေထာက္လ်က္ ႐ွိသည္။

" ဒါျဖင့္ မေန႔က မယားေခ်ာေလးေရာ...."

" မလုပ္ပါနဲ႔ အတိုေလးရယ္ ခ်စ္တီးေလ ခ်စ္လို႔ႀကိဳက္လို႔ ယူထားတာပါ "

" အဟက္ အတိုးနဲ႔ သိမ္းထားတာ မဟုတ္ေပဘူးလား "

မင္းမ်ိဳးသူရက မ်က္ခံုးတစ္ဖက္ ပင့္တက္၍ ေျပာေတာ့ ခ်စ္တီးမွာ အိမ္တြင္းက မယားေခ်ာေလးကို စိတ္ပူမိသည္။

မေန႔ကမွ အတိုးႏွင့္ သိမ္းယူလာသည့္ မယားေခ်ာေလးကို ထိပင္ မထိရေသး။ အခုေတာ့ျဖင့္ အို ျမတ္စြာဘုရား ကယ္ေတာ္မူပါ။ ကယ္ေတာ္မူပါ။ ခ်စ္တီး၏ ရင္တြင္း၌ အႀကိမ္ႀကိမ္ က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ေနမိသည္။

" ကုိကုိႀကီး ဒီမွာ "

ဆင္အဖြဲေခါင္းေဆာင္က မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ကို ေခၚယူလာၿပီး မင္းမ်ိဳးသူရေ႐ွ႕သို႔ တြန္းပို႔သည္။