"ကျွန်တော်ပြောလိုက်ပါမယ် ဖေဖေ သားငယ်က
အဲ့လောက်ထိဆိုးနေတာမဟုတ်ပါဘူး"
" မင်းညီလုပ်တာ မဆိုးသေးဘူးဟုတ်လား
လူကြားလို့မှမကြောင်း ယောကျာ်းတစ်ယောက်အတွက်
မိဘမသိအောင်တောင် ပြန်လာတာတဲ့ အဲ့မှာမလို့
အကောင်းတိုင်းရှိနေတာ ဒီမှာဆိုရင် ခြေထောက်ရိုက်ချိုးပစ်ပြီ ဒီကောင် တဖက်ကို ဘယ်လောက်အားနာစရာကောင်းလဲ ဟိုက ဆရာဝန် ပညာတက် ဂုဏ်ရှိအသိုင်းအဝိုင်း
မင်းက ဘာေ-ာက်ကောင်းရှိလို့ သွားရှုပ်နေတာလဲ"
"အစ်ကိုကလည်း သားငယ်ကို အဲ့လောက်မပြောပါနဲ့"
"သွယ် အဲ့လ်ိုလုပ်နေလို့ မင့်သားအငယ်ကောင်က ကန်းတက်နေတာ ငါ့မျက်နှာသာ ဓားနဲ့ လှီးလိုက်ချင်တယ် မင်းသားလုပ်ပုံက ယောကျာ်းချင်းကိုကွာ တောက်"
ဒီလေသံအရ ဖေဖေသိထားတာ False information ဖြစ်ပုံရသည်။ ကိုယ်ကသာ တဖက်သတ်ဖြစ်ပြီး အစ်ကို့ကို လိုက်ရှုပ်နေတယ်ဆိုပြီး မေမေနှင့် ကြီးကြီးမေတို့ ဆင်တဲ့အကွက်ကြီးထဲ ရောက်သွားတာဖြစ်မည်။ ကိုယ်ကတော့
အခုရှုပ်မှ နောင်ရှင်းတွေ ဘာတွေ သိပ်ထည့်တွက်နေတာမဟုတ် ဖြစ်လာမည့်အချိန် ရင်ဆိုဖို့ အမြဲရယ်ဒီဖြစ်နေတာမျိုးပါ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ဒေါက်တာကြီးက သူ့စကားနားထောင်ပါဆိုကာ ချစ်ကြည်နူးကြပြီးတဲ့နောက် ကိုယ့်ကို ရင်ခွင်ထဲကနေ မေးရ်ိုးတွေပါးပြင်တွေကို ပွတ်သပ်အုပ်ကိုင်ပြီး ချော့ပြောသွားလို့ တည့်မဝင်တိုးတာ။
-"ကိုယ်တို့က မှန်တာလုပ်ထားတာမှ မဟုတ်တာ
မာရေကျောရေနဲ့ ပြန်ပြောဆိုလို့ ဘယ်ရမလဲ
မိဘတွေဆီ ဒူးထောက်သင့်လည်း ထောက်ရမယ်
တောင်းပန်သင့်လည်း တောင်းပန်ရမယ်
သူတို့အတွက် ဒါက ခက်ခဲတာထပ် လက်ခံဖို့ လွယ်ကူတာမျိုးမဟုတ်ဘူး ဉာဏ်ရဲ့" စတဲ့ စကားလေးက မှန်သင့်သလောက် မှန်နေတာကြောင့်လည်း ကိုယ်က
အစ်ကို့သဘောဆိုပြီး လက်ခံခဲ့ရတာမျိုး။
"ဟေ့ကောင် ကြားလား ငါပြောတာ မင်း အချိုးမပြေတာတွေ ထပ်လုပ်ကြည့် မင်းငါ့အကြောင်းသိမယ် ခေါင်းမငြိမ့်နဲ့ ပါးစပ်ကဖြေ ဒီကောင် ဟာ ကွာ"
"ဟုတ်"
"ဒါဆို ဒါပဲနော် ဖေဖေ မေမေ သားတို့ ဖုန်းချပြီ"
အပိုင်း(၃၉)
Start from the beginning
