33.1🐍

18.8K 1.8K 72
                                    


သုံးလခန္ျ့ကာေသာ္....

"ကေလးေလးတို႔ေရ... ဦးရီးေတာ္လာၿပီ"

ၿခံဝန္းအေနာက္ဘက္ရွိပန္းၿခံအလယ္တြင္ အနားယူေနၾကစဥ္ အေနာက္ဘက္တြင္ထြက္လာေသာ ေအာ္သံၿပဲၿပဲေၾကာင့္ တစ္ေခတ္မ်က္ႏွာမဲ့ပစ္လိုက္သည္။

လာရႈပ္ၾကျပန္ၿပီ။

ငါးလသားအ႐ြယ္ကေလးေတြမွာ baby strollerထဲရွိေနၾကၿပီး သူတို႔ဦးရီးေတာ္၏အသံကိုၾကားေသာအခါ မ်က္ေတာင္ရွည္ေကာ့ေကာ့ေလးမ်ားဝန္ရံထားသည့္ မ်က္လုံးဝိုင္းေလးမ်ားျဖင့္ ဟိုဟိုဒီဒီလိုက္ရွာေနေတာ့သည္။

မဟာ...လက္ထဲရွိအထုပ္မ်ားကိုပစ္ခ်ကာ ကေလးေတြေရွ႕သြားထိုင္၍ ကလူေနလိုက္သည္။ သူ၏အေနာက္တြင္ေတာ့ ထည္ဝါကတေကာက္ေကာက္လိုက္ပာလာလ်က္။

ယခင္လမ်ားကတည္းက ေက်ာ္လြန္သြားခဲ့သည့္ညစာစားပြဲၿပီးခ်ိန္မွစ၍ မဟာက အျဖဴေရာင္ေႁမြအိမ္ေတာ္သို႔ ထည္ဝါအား ေခၚလာခဲ့လိုက္သည္။ သားျဖစ္သူမ်ားဘက္တြင္ ေဟသာရီတစ္ေယာက္လုံးကာကြယ္ေပးထားေသာအခါ မည္သူကမွ ဝင္မစြက္ဖက္ရဲၾကေတာ့။

"ဘာေတြဝယ္လာၾကတာလဲ"

"ဘာေတြထင္လို႔လဲ" တစ္ေခတ္၏အေမးကို ထည္ဝါကမ်က္စပင့္၍ ျပန္ေမးသည္။ တစ္ေခတ္မ်က္ဆံကို တစ္ပတ္ေလာက္လည္ျပ၍...

"ကေလးကစားစရာေတြ"

"အင္း ဝတ္စုံေတြလည္းပါတယ္ မုန့္ေတြေရာ"

"ဟိုးလ္ cityကလား"

တံဆိပ္မ်ားကို လွမ္းၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။

"ဟုတ္တယ္"

"ဝတ္စုံကဘာအတြက္လဲ"

"ေနာက္လဝက္ၾကရင္ မင္းတို႔မင္ဂလာေဆာင္နဲ႕ဆက္ခံသူပြဲရွိတယ္မို႔လား ဒါေၾကာင့္ အပိုအေနနဲ႕လိုရမယ္ရဝယ္လာတာ"

"ေနာက္ဆို ကစားစရာေတြဝယ္မလာခဲ့နဲ႕ေတာ့ အခန္းထဲမွာလည္းျပည့္ေနၿပီ ကေလးေတြလည္း အရမ္းႀကီးေဆာ့တတ္ေသးတာမဟုတ္ဘူး သိပ္လည္းျဖဳန္းမေနၾကနဲ႕"

"မင္းေယာက္ဖကိုေျပာ"

မဟာ့ကိုေျပာရမယ္။ ေဝးေသးတယ္...။ ဝယ္လိုက္ရတဲ့အဝတ္အစား၊ဝယ္လိုက္ရတဲ့ကစားစရာ။ တူျဖစ္သူေတြ တီတီတာတာလုပ္လာတတ္ကတည္းက သူ႕မွာ ေမ်ာက္သစ္ကိုင္းလြတ္သလို ခ်စ္ျပ ျဖစ္ျပေနသည္။

သခင်ငယ်လေးရဲ့ကြင်ယာတော်က ကိုယ်ဝန်နဲ့တဲ့Where stories live. Discover now