My Short Tempered Husband (Freezell #5) [Completed]

Special Chapter III

• HER CHOICE •

AEICKEL

IT’S been three months since I got hired as his secretary slash assistant. He was really hard to deal with but I was easily adapting to his lifestyle.

Papasok siya nang alas-otso, ako naman ay alas-siyete. Uuwi siya nang alas-singko at ganoon din ako. May mga araw na nagpapasama siyang uminom para may magmaneho para sa kaniya at pinagbibigyan ko naman. It was still a part of my mission, not my job. I needed to supervise him twenty-four-seven.

We were at a bar now, and he was drinking again for the nth time.

“Sir, tama na ho iyan—”

“I get to say when I will stop and when I will not. You’re not entitled to tell me what to do, Aeickel,” he said, cutting me off. The hardheaded and short-tempered man...tss. “Drink with me, tatawag na lang ako ng magmamaneho para sa ’tin,” he continued and took another full shot of liquor.

Napapailing akong tumitig sa kaniya at bigla na lamang siyang tumitig pabalik sa akin. Titig na titig siya sa mga mata ko na wari bang gusto niyang magpaalipin sa mga ito.

“Sir—”

“I’m fucking falling for them again,” aniya, deretso ang tingin sa mga mata ko.

Sa tuwinang nakakasama ko siya sa mga inumang ganito, makailang beses niya nang nababanggit na nahuhulog siya...sa mga mata ko. Minsan, napapaisip ako kung sa mga mata ko ba siya nahuhulog o sa mga mata ni Leickel na patuloy niyang naaalala.
Alam ko kung ano ang tinutukoy niya, pero pinili kong ngisihan lamang ang sinabi niya sa akin. Hindi ako maaaring makaramdam ng kahit na ano sa mga salitang iyon, pero...totoong nakadadala ang pagiging sinsero ng mga mata niya sa itinuran niyang iyon sa akin.

Nauna siyang magbawi ng tingin at pinaabutan niya ako ng alak mula sa bartender. Tinanggap ko iyon kahit pa bawal sa amin ang uminom habang nasa misyon dahil alam ko naman na kayang-kaya ko ang sarili ko kung saka-sakali.

“Have you ever fallen in love?”

“No,” tipid na sagot ko saka lumagok sa basong hawak ko.

“Have you ever dreamt of falling in love?” muli niyang tanong sa akin.

“No. That’s a nuisance.”

Nakita ko siyang napangisi sa akin at tiningnan akong muli sa mga mata na wari ba’y nais niya na namang magpagupo sa akin. “I am falling even deeper with those eyes. I feel like I want to stare at them for the rest of my life.”

Imbes na sumagot ako sa sinabi niya ay muli lamang akong lumagok ng panibagong tagay ng alak. Kilala ko ang sarili ko at alam ko ang kapasidad ko, pero hindi ko alam kung bakit iba ang nararamdaman ko ngayon. Parang totoong nanghihiram ako ng lakas ng loob sa alak na hindi ko naman dating ginagawa.

Tumitig ako pabalik sa mga mata niya gaya ng pagtitig niya sa mga mata ko. Parang may hindi nakikitang koneksyon sa mga mata namin ngunit wala akong balak na palawigin iyon. Hindi ngayon, hindi bukas, at mas lalong hindi sa mga oras na ito na tila gumagapang na ang espiritu ng alak paakyat sa ulo ko.