៚ redamancy | levi ackerman [✓]

1.7- Final

- kısımlarında zaman atlamaları bulunuyor, iyi okumalar :3

Carmen ellerini büyümüş karnında gezdirdi. Diğer eliyle dilimlenmiş elmalardan birini ağzına atarken keyifle gülümsedi.

"Hamilelik sana yakışıyor he." dedi Hange gülümseyerek.

Levi sırıttı ve karısının omzunu okşadı. "Ona her şey yakışıyor."

Erwin göz devirdi alayla. "Senin bu tür bir adam olacağını hiç düşünmezdim Levi." Dilini tıklattı ve devam etti. "Aşk insana neler yaptırıyor."

Hange kıkırdadı ve heyecanla ellerini çırptı. "Bir çocuğu bile olacak! Sahi, adını ne koymayı düşünüyorsunuz?"

Carmen ve Levi birbirlerine baktılar. "Aslında, buna Levi'ın karar vermesini istiyorum." dedi Carmen, kafasını çevirip Hange'ye bakarak.

"Ee, ne istiyorsun Levi?" Hange heyecanla Levi'a baktı. Genç adam bir süre gözlerini kıstı.

"İsabel." dedi Carmen'e sorar bakışlarla. Carmen gülümsedi.
"Bence gayet güzel bir isim."

-

"Uyanıyor!" dedi Eren kısık bir sesle. Carmen aralanmış gözlerini açtı. Hızla etrafı taradı ve ağrısına rağmen yerinde doğruldu.

"Nerde? Bebeğim nerde!"

Levi hızla kadının yüzünü avuçladı. "Carmen!" dedi yüksek sesle.

Carmen iri gözleriyle eşine baktı, iyi bir şey söylemesini bekledi.

"O yaşıyor, gayet sağlıklı."

Rahatlamayla beraber derin bir nefes vermesiyle omuzları düştü. Gözlerini yumdu, ardından hızla açtı. "Nerde peki?"

"Burada!" dedi kapıda, kucağında minik bir bebekle görünen Hange. Yanında Armin ve Mikasa da vardı.

Kendisine yaklaşan Hange ve bebeği ile Carmen'in kalp atışları hızlandı.

Hange gülümseyerek arkadaşına eğildi ve yeğenini ona uzattı. "Çok güzel bir kızınız oldu."

Carmen heyecanla bebeğini kucağına aldı ve ona hayranlıkla baktı. Yanağının okşanmasıyla kafasını kaldırdı ve karşısında oturan Levi'a baktı.

"Çok güzel bir anne olacaksın." dedi karısının yanağını okşayarak. Carmen'in huzurla gözlerini kapatmasıyla bir yaş firar etti. Levi doğrulup onun dudaklarına öpücük kondurdu.

"Oha,"

Eren'in ani tepkisiyle bakışlar ona döndü. Levi kaşlarını çattı. "Oi, siz ne yapıyorsunuz burda?!" Kaşları çözündü ve eşine baktı. "Ailemle beni yalnız bırakın."

-

"Hey, sessiz ol biraz velet." diyerek kızını uyardı Levi. "Anneni uyandırırsan bunun sürprizi kalmaz."

"Afedersin, baba." dedi İsabel minik kırmızı dudaklarını bükerek. Levi onun bu tatlı ifadesine baktı. Dudakları iki yana kıvrıldı ve iki parmağıyla kızının burnunu kıstırdı.

"Asma suratını bebeğim. Şimdi, sen annenin yanına git ve onu nazikçe uyandır. Pastayı alıp geliyorum."

İsabel hızla kafasını sallayıp ebeveynlerinin yatak odasına koştu. Yavaş ve sessiz adımlarla annesinin yanına gitti ve onu dürttü.

"Anne, annee!"

Carmen gözlerini araladı. Kızını ayakta görmesiyle beraber hızla yerinde doğruldu. "Ne oldu bebeğim? Baban nerde?"

İsabel onun sorularına yanıt vermeyip gülümsedi. Odaya elinde pastayla giren Levi'ı görünce Carmen gülümsedi, kendini yatağa geri bıraktı ve elleriyle yüzünğ kapattı.

"İyi ki doğdun anne!" diyerek Carmen'in boynuna sarıldı küçük İsabel. "Seni çok seviyorum!"

Carmen kızının yanaklarına öpücükler kondurdu. "Ben de seni çok seviyorum bir tanem." Yanlarında oturan Levi'a döndü.

"Bu nerden çıktı şimdi Levi?" dedi neşeli ses tonuyla.

Levi kaşlarını alaylaa çattı. "Ne demek nerden çıktı? Bugün benim sevgili eşimin doğum günü?"

Carmen gülümsedi ve kollarını Levi'ın boynuna doladı.

"İyi ki doğdun sevgilim. Hayatımda olduğun için sana minnettarım."

sap diye fınal yaptım naber

umarım kıtabı begenmıssınızdır, yeni ficlerde gorusmek uzere, sanırım?

ily