Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Хувцас солих өрөөнд Жонгүг бид хоёр сууж байна.
" Яагаад надруу ингэж хараад байгаа юм бэ? Мм? "
Жонгүг: Чи хөөрхөн харагдаад байна.
" Хуримын даашинзаа өмсөөгүй байна шүү дээ."
Жонгүг: Тэгсэн ч үзэсгэлэнтэй харагдаад байхад.
" Даашинзтай байгааг минь харвал яах болж байна? Өөрөө 30 настай байж 3 настай жаал шиг эгдүүтэй царай гаргачихаад ер нь яах гээд байгаа юм бэ? "
гээд түүний дээр сууж байгаад хоёр гарыг нь дээр нь барин хүзүүн дээр нь шоб шоб хийлгэж үнсвэл Жонгүг инээд алдах нь тэр. Хүзүүн дээрээ гижигтэй миний залуу.
Жонгүг: Орчуулагч нар ирсэн үү?
" Ирчихсэн байна лээ "
Бидний хуриманд солонгос бас монгол хүмүүс ирэх учраас бид орчуулагч авчиръя гэдэг санаа гарган 2 орчуулагч авчирсан. Нэг орчуулагч нь намайг монголоор ярьж байхад миний ярьсанг солонгосоор орчуулж өгнө. Харин нөгөө орчуулагч нь Жонгүгийг солонгосоор ярьж байхад Жонгүгийн ярьсанг монголоор орчуулж хэлж өгнө.
Жонгүг: Миний хайр хуримынхаа даашинзыг өмсөөд гараад ирээрэй за юу? Хайр нь зочидоо хүлээж аваад байж байя.
гээд хослолоо өмсөн гарлаа. Нүүрээ будуулж, үсээ янзлуулаад байж байтал нэг л мэдэхэд хуримын үйл ажиллагаа эхлэх цаг болсон байв. Би ч даашинзаа өмсөн, бэлэн боллоо.
: Сүйт бүсгүй аавтайгаа хамт танхим руу ороорой.
Сандарсандаа болоод чичирэх миний гарыг аавын минь дулаахан том гар атгалаа. Аав минь миний духыг үнсэх бол би аавыгаа сугадлаа. Хоёр том хаалга нээгдэж бүх хүний анхаарал бидэн дээр төвлөрөв.
Аавыгаа сугадан удаанаар улаан хивсэн дээгүүр алхаж Жонгүгийг зүглэлээ.
Жонгүгт хүрэхэд 20 алхам. Бид өөд өөдөөсөө харан жаргалтай нь аргагүй инээмсэглэнэ. Амьдралынхаа хайрыг олчихоод, чи миний зөв сонголт гэж байгаа мэт бие бие рүүгээ ширтэнэ.
