Fire Of The Burning Sands [Isla de Provincia Series]

Kabanata 01

Goodevemoan again, M'ciants! Here's the new update of the Fire Of The Burning Sands.

Happy Reading! 

KABANATA 01

"Nandito na po tayo sa isla.." When I heard those words ay kaagad akong kumilos.

I quickly picked up my belongings saka akmang baba na sa boat nang alalayan pa ako ng isang lalaki.

Napataas ang kilay ko at nagpaalalay nalamang. Ang mga kasama kong babae ay mukhang sanay na sanay sa ganung pamamaraan.

Panay ang ngiti nila pagkalapat pa lang sa kamay ng maginoong mga lalaki sa aming harapan. Some girls even blushed thrilly because whether I admit it or not, I knew the men who greeted us were totally good looking. Mula sa kanilang matitindig na katawan na kinababaliwan ng kababaihan at nakakaakit na ngiting nakakalaglag panga.

Pero pinagkibat-balikat ko nalang 'yon. Narito ako sa Isla para mag-obserba muna bago mag-enjoy. Atsaka, nakakasigurado akong hindi lang ang mga gwapong 'yan ang siyang magkakalat rito sa isla.

Dahil sa dami ng babae rito ay nakakamoy na akong may something pa, something more that i already expecting.

"Welcome to Isla de Provincia, ma'am." Nakangiting ani pa nito.

"Thank you.." sabi ko naman saka inihinto na muna ang pagtuloy sa isla.

Inilibot ko ang mata ko sa paligid. And the first time I glimpse of the whole island, my mouth dropped open in disbelief.

The first thing that hit me was the sound. The sounds of cheering birds, the sound of the sea crawling onto the sand. It's amazingly peaceful. I even felt a million grains of sand underneath my feet, and the cool breeze against my face.

Moreover, the tantalizing scent of the washed-up waves, coconut, and pineapple are all mixed into one.

As I opened my eyes, I was amazed by how easily fantasy and reality intertwined at that moment. It was like continuing a dream after waking up. Kaya kinaladkad ko ang sarili ko at ibinaling ang ulo sa silangan.

Hindi man nag-iinit ang araw ngayon sa kalangitan ay tila unti-unting nagkakaroon ng baga ang puso ko sa kasiyahan. Umaapoy ang dibdib ko sa kasabikang makita pa ang naggandahang tanawain dito sa Isla de Provincia.

"Damn.." Hindi na maipagkakaila pa ang pagkamangha ko sa nakikita.

Ramdam na ramdam ko kung papaano mapuno ang mata ko sa pagnanais. Pagnanais na may makita pa bukod sa tanawing nasa harapan ko. This place is wonderful, adventurous and amazing!

Panay ang galaw ng ulo ko, at paglalakad ng paa ko para lalo pang libutin ang lugar na ito. Ang sabi sa description ng isla ay maliit lang ang islang 'to. Gusto ko tuloy matawa dahil mahihiya nalang ang salitang mapa sa lawak ng lugar!

Binilisan ko ang paglalakad ko hanggang sa maabutan ko nalamang ang sarili kong tumatakbo.

Nakangiti ako at tila malayang malaya na. Sumasabay sa akin ang fresh na fresh na hangin ng isla, at tila ba ginagabayan ako.

Naglabas ako ng magaang buntong hininga. There is nothing as soft as the fine sand that my feet step on. Kung gugustuhin ko ngang magpaa gaya ng iba ay malamang sa malamang ay mas mararamdaman ko kung gaano ito kalambot at kapino. At ayun nga ang ginawa ko.

Natatawa kong tinanggal ang sandals ko, at humiyaw. Nagawa ko pang magpaikot-ikot sa sobrang saya. Kung iba sigurong nakakita sa ginagawa ko ay iisiping nababaliw na ako. Pero iba ang mga tao rito sa isla.

Nang makita nila ako ay napahalakhak nalamang sila hanggang sa maramdaman kong sinasabayan na nila ako. Parang tanga kaming naghihiyawan habang nagsisitalunan.