Dedektif Ashley son zamanlarda artan cinayetlere karşın ekibiyle yeni bir cinayet üstlenmişti. İşlenen cinayet bir genç kız cinayetiydi ve bu tarz cinayetler ABD'de artış göstermeye başlamıştı. Halk ne kadar fazla ayaklanmış olsada hükümet buna karş...
Sabahın erken saatlerinde uyanmıştım saate baktığımda sabah saatin 5'i olduğunu gördüm. Uykum vardı ama uyuyamıyordum bu yüzden gidip bir duş aldım. Duştan çıktığımda sabah saati 5:20'di. Bugün işe gitmeden önce birazcık dışarıda dolaşmayı düşünüyorum bu yüzden üstüme beyaz gömlek ve altıma siyah bir pantolon giymiştim saçımı çokta düzenli olmayan birşekilde topuz yapmıştım. Dün gece ne kadar iyi uyumuş olsam da göz altım deli gibi mor halkalarla doluydu. Bu yüzden pudurayı hiç olmadığı kadar fazla sürmüştüm. Sonra mantomu aldım ve botlarımı giyip dışarı çıktım. Soğuk hava yüzüme çarpıyordu ve her zaman ki saçlarımı savuruyordu. Moralim dünden kalma bozuktu. Bu yüzden soğuğu hiç olmadı kadar iyi hissettim. Soğuk havayı beni tüm bedenimi titretene kadar içime çektim. Sonra yavaş yavaş caddelerde dolaşmaya başladım. Albert Bey'in dedikleri moralimi bozuyordu. Ne kadar kafamı dağıtmaya çalışsam da çevreme asla odaklanamadım. Arabaları bile fark edemedim çünkü takmıştım bu konuya. Bir süre daha cadde de yürümeye devam ettiğim de endişe hissi beni ele geçirmeyi çok daha ileri taşıyordu. Kendimi iyi hissetmiyordum. Moralim bozuktu. Kafamı tekrar dağıtmak için bir dükkana girdim. Gözüm adamın hemen arka tarafında duran sigaralara takıldı. Canım nedenini bilmediğim bir şekilde sigara istiyordu. Ben hep böyledim ne zaman canım sıkılsa gider bir sigara yakar onu unutmaya çalışırdım. Babam da böyleydi. O da ne zaman canı sıkılsa bir sigara takardı. Fakat hiç bir zaman onunla sigaryı aynı sebeplerden dolayı içmedik. O hep sigarayı bana yabancı yakar, ben ise ona ayak uydurmaya çalışırdım.
"Pardon ben bir L&M alabilir miyim?" Yaşlı dükkanın sahibi bana gülümseyerek cevap verdi.
"Tabi ki. Ücreti 25 dolar." Cebimden cüzdanımı çıkardım içini açtım. Sadece 15 dolar vardı. Ne ara bu kadar az nakit param olduğunu sorgularken cüzdanımdan kredi kartını çıkartıp adama uzattığım an orta yaşlarda ki adam konuşmaya başladı:
"Üzgünüm kredi kartı kabul değil."Adama anlamaz gözlerle baktım.
"Nasıl yani kredi kartı kabul etmiyor musunuz?" Adam kafasını salladı.
"Üzgünüm ama sadece 15 dolarım var."
"Veresiyemiz de yok." Adam konuştukça sinirlenmeye başlıyordum. Sadece kafamı dağıtmak için bir sigara almak istemiştim. Bu kadar basit bir şey de bile sorun çıkması beni sinirlendiriyor.
"Beyefendi lütfen daha ucuzunu verir misiniz?"
"Daha ucuzu yok. En düşük fiyatlısı 20 dolar zaten." Adam konuştukça sirlerime hakim olmakta zorlanıyordum. Tam ağızımı açıp konuşacaktım ki arkadan bir yabancının sesi beni durdurdu.
"Hanfendinin ki ni buradan alın lütfen." Arkamı dönüp bunu söyleyen adama baktım. Oldukça buranın yöresine farklı giyinmişti. Bir şapka takmış ve salaş giyinmişti. Buz gibi havada böyle ince kıyafetler giymesi beni şaşırtmıştı. Ayrıca konuşma tarzından da onun buralı olmadığını rahatça anlayabiliyordum. Üstünde ve altında da salaş kıyafetler vardı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
