Red Lotus🌺ကြာပန်းနီနီ​မွှေးလွန်း​လေသည် (Completed)

အခန္း(၃၀)(ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

Zawgyi
*******

ႏွစ္၄၀​ေက်ာ္သက္တမ္းၾကာ​ေနတဲ့ မႏၲ​ေလးကလက္ဖက္ရည္ဆိုင္​ေလး... ယခင္က​ေတာ့ မိသားစု​ေလး ၃ဦး ထိုက​ေနတိုးပြားလာတာ ၄ဦး အတူထိုင္​ေသာက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။တ​ေပ်ာ္တပါး​ေပါ့။ အဲ့သည့္​ေနာက္ သားသမီး​ေတြႀကီးလာ​တဲ့အခါ အဘိုးအို၂ေယာက္ပဲပုံမွန္လာျဖစ္​ေတာ့တယ္။ အခု​ေတာ့ ၁၀ႏွစ္ တာကာလတစ္​ေလွ်ာက္ အဘိုးအိုတစ္ဦးတည္းသာဓါတ္ပုံ​ေလးနဲ႕အတူၾကည္ႏူးစြာစား​ေသာက္​ဖို႔လာေလရဲ႕...

"ထပ္တစ္ရာ ဆရာႀကီး ဒီ​ေန႕လည္း မုန့္တီသုပ္နဲ႕ ထပ္တစ္ရာပဲလား။"

"​ေအး ငါဘယ္တုန္းက တျခားဟာစားဖူးလို႔တုန္း လက္ဖက္ရည္က က်ဆိမ့္​ေနာ္ "

"စိတ္ခ်ဗ်ာ"

စားပြဲထိုး ငယ္ငယ္​​ေလးေတြ​ေျပာင္းလာ​ေပမဲ့၊ ယခင္ ပလတ္စတစ္ထိုင္ခုံ​ေလး​ေတြအစား ဆက္တီခုံ​ေလး​ေတြ​​ေရာက္လာကာ အဆင့္ျမင့္သြား​ေပမဲ့၊ဆိုင္ရွင္ ကအစ ​ေျပာင္းသြား​ေပမဲ့ ထိုလက္ဖက္ရည္ဆိုင္​ေလးမွာ ​ေန႕စဥ္လာ​ေသာက္​ေသာသူတစ္ဦးကမ​ေျပာင္းလဲ​ေပ။ ဒါန္းလွ႐ြာ ဆိုတဲ့ အ​ေတာ္တိုးတက္​ေနၿပီျဖစ္​ေသာ အရပ္မွ ဤဆိုင္​ေလးသို႔​ေန႕စဥ္တကူးတကလာ​ေသာက္​ေနက်သဴ၊ ႐ြာေလးက​ေန႐ြာႀကီးျဖစ္လို႔ ႐ြာတြင္း ဆိုင္​ေတြစုံ​​ေအာင္​ေပါက္လာ​ေသာ္လည္းအဘိုးအိုက ရပ္​ေဝးကဆိုင္​ေလးသို႔တကူးတကသြားၿမဲ...

"​ေဟ့​ေကာင္ ခင္​ေမာင္တိုးရဲ႕ လြမ္း သီခ်င္း ဖြင့္ကြာ"

"အဘကလည္း... ​ေန႕တိုင္းဒါပဲ မရိုးဘူးလား။"

"ငါ​ေဆးလိပ္မ​​ေသာက္ဘူးကြ ျပန္ယူသြား"

စားပြဲထိုး​ေလး မွားခ်တဲ့​ေဆးလိပ္ဘူးကို ျပန္​ေပးလို႔ အိမ္သူမႀကိဳက္တဲ့အရာ ဆိတ္ကြယ္ရာတြင္ပင္မလုပ္ဟုဆုံးျဖတ္ထား​ေသာ သူကႀကိမ္း​ေမာင္းသည္။

*လြမ္း... ရင္ထဲလွိုက္လို႔ သိပ္ကိုလြမ္း...
လြမ္း... ရင္ထဲရွိတဲ့ ဒီဇာတ္လမ္း...*

"ရိပ္​ေရ... ​ေမာင္ ကတိတည္တယ္​ေနာ္
​ေဆးလိပ္ျပန္မ​ေသာက္ဘူး။"

ဆိုင္ခုံ​ေပၚကဓါတ္ပုံ​ေလးထဲမွာ​ေတာ့ အသက္၅၀​ေက်ာ္အ႐ြယ္ လူႀကီးတစ္ဦး ​ေနၾကာပန္းခင္းႀကီး​ေရွ႕မွာ ၿပဳံး​ေန​​ေလရဲ႕...