"အင်း သောက်မှာလား"
အုန်းရည်ကို ပိုက်နဲ့စုပ်သောက်နေရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။
"မူးချင်လို့"
အုန်းရည်ကို မျိုချလိုက်လို့ လှုပ်ခတ်သွားတဲ့ လည်ပင်းက
တစ်နေရာကို ငေးနေတုန်း ခပ်ဟဟရယ်ရင်းပြောလာသည်က မူးချင်လို့တဲ့။
" ညကျ အမှောက်သောက် ကျွန်တော်ရှိတယ်"
ခေါင်းမော့ကာရယ်ရင်း ကိုယ့်ကိုမှီချလာသည်။ ကြည့်လိုက်ရင်တော့ သူ့ဘာသာသူထိုင်နေတာမျိုဆိုပေမယ့် သူ့ပုခုံးက ကိုယ့်ပုခုံးကိုထောက်လို့ မှီထားတာမျိုးဖြစ်သည်။
"ဉာဏ်လည်း သောက်လေ ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းမူးရင်
ပျော်စရာမကောင်းလောက်ဘူး"
"နှစ်ယောက်လုံးမူးမယ်ဆို အခန်းထဲက မီနီဘားထဲက ကောင်တွေနဲ့ အခန်းထဲမှာပဲ"
"မင်းက ဘီယာနဲ့မူးတယ်ဆိုတော့"
"ဪ ဘီယာလည်း သူ့အတိုင်းအတာနဲ့သူပေါ့
မူးအောင်သောက်ရင် မူးတာပဲ"
" ကိုယ်က အရမ်းသောက်နိုင်တဲ့အထဲတော့ မပါပါဘူး"
" ဒါပေမယ့် အစ်ကိုမူးတာ အရမ်းသဘောကျဖို့ကောင်းတယ်"
"မင်းနော်"
"တကယ်ပြောတာ တစ်ခါပဲတွေ့ဖူးပေမယ့် အခုထိ screen recording ယူထားတဲ့ ဗီဒီယ်ိုကို ခနခနဖွင့်ကြည့်နေတုန်းပဲ"
" တော်ပြီ အဲ့အကြောင်းမပြောရဘူး"
နားရွက်ဖျားတွေ နီစွေးလာကာ မှီထားတာကို ပြန်ဖယ်သွားကာ အုန်းရည်ကိုသာ သောက်နေသည်။
" အစ်က်ို့နဲ့ ပထမဆုံးသောက်ဖူးတဲ့ Terminal မှာထိုင်ကတည်းက သဘောကျသွားတာဖြစ်မယ် မီးရောင်ထဲမှာ အစ်ကို့ကိုမြင်နေရတာ ရင်ဘတ်ထဲ အရမ်းနေရခက်နေလို့
အဲ့ညက ဆိုင်မှာ ထိုင်နေရင်း toilet ထဲ ခနခနထသွားနေမိတာ ခပ်ထွေထွေဖြစ်လာတော့ အစ်ကို့ကိုမြင်နေရင် ဘာဖြစ်လ်ို့ဖြစ်နေမှန်းမသိတဲ့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ဒေါသတွေ
ထွက်လာတယ်"
" ကိုယ်ကတော့ သိပ်မမှတ်မိတော့ဘူး"
"ဘယ်မှတ်မိမလဲ ကျွန်တော့်ကို အာရုံထဲတောင် မရှိတာ"
အပ်ိုင်း(၃၃)အဆက်
Start from the beginning
