İlkim & Barın
"Hayatı sürekli kendini koruma iç güdüsüyle yaşamak sadece daha fazla acı çekmeye sebep olur.Leonardo da Vinci'nin dediği gibi 'Daha fazla hassasiyetin olduğu yerde, daha çok eziyet vardır.'
Gözlemleyin çevrenizde ki insanları. Çektik...
Bölüm Şarkısı: İkiye On Kala-İyi ve Güzel Kadınlar Hep Ağlar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umudunu asla kaybetmeyen güzel kadınlara.. ♤
2.KISIM
Çalan telefonumun sesiyle elimde ki kalemi bırakıp çizimime ara verdim.
"Efendim sevgilim?"
"Nerdesin boncuk gözlüm sen? Şirkete geldim seni almaya,Savaş çoktan çıktı dedi."
Sesinde saf bir endişe vardı.
"Parktayım,çizim yapıyorum."
Kısa bir sessizlikten sonra nefeni sıkıntıyla üfledi.
"Bir yere ayrılma. Geliyorum."
Cevap vermemi beklemeden kapattı telefonu. Gözüm saate çarptığında saatlerdir burada oturduğumu fark ettim. Hava kararmaya başlamıştı. Ben kendimi çizimime öyle bir kaptırmıştım ki fark bile etmemiştim.
Bu parktayken kendimi güvende ve huzurlu hissediyordum. Küçük İlkim'le beraber mutluyduk biz burada.
Yaklaşık yarım saat sonra parkın kenarında bir araba durdu. Barın sakin adımlarla yanıma gelip banka oturduğunda ona döndüm. Hiçbir şey sormadan kollarının arasına aldı beni.
Göz yaşlarım omzuna akarken sessizce iç çektim.
"Şşş..yetmez mi bu kadar akıttığın yaşlar? Kaç ay oldu boncuk gözlüm."
Derin derin nefes alıp sakinleşmeye çalıştım.
"Ben anlam veremiyorum bu olanlara Barın. Defne perişan durumda. Karnı burnuna geldi doğurdu doğuracak. Selim abinin ölümü. Şaka gibi hepsi. Kötü bir şaka."
Saçlarıma öpücük kondurduğunda gözlerimi kapattım. Aklımda ilk gün ki tazeliğini koruyan o kara gün canlanırken yeniden akmaya başlamıştı yaşlarım.
Çatlamış dudaklarından yayılan sesi o kadar soğuk ve ruhsuzdu ki damarlarımda ki kanın donduğunu hissediyordum.
"Her şey daha farklı olabilirdi Defne. "
" Şuan benim gelinim olsaydın, beni sevseydin seni öldürmek zorunda kalmayacaktım. Beni buna sen mecbur ettin. Senin yüzünden hepsi. Beni sevmedin. Niye istemedin beni. Niye aşkıma karşılık vermedin."
Çıldırmış gibiydi. Selim abi Defne'yi arkasına aldığında kendini siper etmişti.
Alaz..Başımıza bir yerden dert açacağı o kadar belliydi ki aslında.
Gözlerimde gram acıma yoktu.
Kararlıydı yapacağı şeyden. Buraya gelirken katil olacağını bilerek gelmişti ve bundan asla tereddüt etmiyordu.
