.19.

876 50 15
                                    

Bölüm Şarkısı : Kendimden Hallice - Sakince Yoruldum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm Şarkısı : Kendimden Hallice - Sakince Yoruldum

●●●

Olanlara inanamıyacaksınız! Şu anda neredeyim biliyor musunuz?

İstanbul'da. Mahallemde. Evimde.

Küçük odamda penceremin kenarına oturmuş bunaltıcı havada biraz olsun nefes almaya çalışıyordum. Bakışlarım her zaman olduğu yerdeydi. Karşı evde.. Belki balkona falam çıkarda görürüm diye sapık gibi dikizliyordum adamın evini!

Başımı pencerenin camına yaslayıp gözlerimi kapattım.

Selim abinin İzmir'e gelişi.Bizim Alaz'ın sandığımızdan çok başka biri olduğunu öğrenmemiz. Apar topar hep birlikte geri dönüşümüz. Evet evet farkındayım aşırı hızlı olmuştu her şey. Ben bile takip etmekte zorlanıyordum artık olanları.

"İlkim!"

Adımın seslenilmesiyle göz kapaklarımı araladım.

"Pşşşt! Uyudun mu kız?"

Aşağıdan bana seslenen Yiğit'e baktım baygın bakışlarımla.

"Buyur baş belası?"

Gözlerini devirdi. Bahçede ki salıncağa oturup sallanırken bir yandan da eliyle kendine hava yapıyordu. Cidden bu yaz çok sıcaktı.

"Aşağı gel acil. Gelirkende soğuk bir şeyler getir kız hayrına.Eridim yemin ederim."

Omuz silktim bu isteğine karşılık.

"Canım hayır yapmak istemiyor."

Bayılıyormuş gibi yaptığında kıkırdadım haline.

"Şu soğuk esprilerin sıcak havada bile çekilmiyor."

Onunla laf dalaşına girmeyecektim. Çünkü bu aptallık olurdu. O Yiğit Yılmaz'dı. Laf yetiştirmekte üzerine yoktu. Hiç yorulmadan sabaha kadar sizinle atışabilirdi.

"Tamam tamam abartma geliyorum."

Aynanın karşısına geçip elektriklenen saçlarımı tekrardan ördüm. Dağılan beyaz tişörtümü kot şortumun içine sokuşturdum.Sıcaktan tipim kaymıştı yemin ederim.

Koşar adımlarla merdivenlerden indim.Mutfağa girdiğimde annem mutfakta yemek yapıyordu. Bakışları bana çarptığında o güzel gülümsemesini yüzüne yerleştirdi.

"Güzel kızım."

Kollarımı beline sarıp yanağına bir öpücük bıraktım.

"Anneciimm. Yiğit bahçede,oturacağız biraz."

Kollarımı ondan ayırıp buz dolabına yöneldim.

Bir Melek Ölürken - 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin