Selene

Chapter 25

"Good morning, Alpha." Agad kong bati kay Alpha Zachary nang namataan ko itong papalapit sa akin.

"Good morning." Tugon naman nito. Nanatiling walang ekspresyon ang mukha.

"Handa ka na?" Tumango ako. "Then, we'll start."

Nagalakad siya patungo sa gitnang bahagi ng ground habang nakasunod ako sa kanya. Tumigil naman ako hindi kalayuan sa kanya nang tumigil siya sa paglalakad. We're two meters apart from each other, sapat lang na marinig namin ang boses sa isa't isa.

He's standing firmly and strong in front of me while i'm having a battle against my own, either to ditch this training or continue this upcoming sufferings but then i choose the latter. I choose to face it rather than running away from it.

"Let's start with the warm up first. 50 laps around this ground and 50 push ups. Pag natapos mo na lahat saka natin gagawin ang susunod na hakbang. Now, do as I said," Aniya.

Ginawa ko ang sinabi niya at nagsimulang tumakbo. Hindi katulad nung una kong training, hindi agad ako napapagod sa ilang laps kung pagtakbo. Noong una at sa mga sumunod kong araw sa pagsabak ko sa mga trainig ay sadyang mabilis akong mapagod pero ngayon masasabi ko ng nag-improve ako. Though, kaunti nga lang dahil ramdam ko na ang pagod na unti unting umalma sa katawan. I started to feel breathless.

Pagkatapos ng 50 laps run ay agad kong ginawa ang 50 push ups.

Napahinga ako ng malalim nang matapos ko ang dalawa saka tumayo ng maayos. Taas baba ang dibdib ko sa pagod.

Zach stills remain from where he was standing before i did the run and push ups. Hindi ko alam kong umalis ba siya kanina o hindi dahil talagang nakatayo lang siya kung saan ang pwesto niya sa simula pa lang. Naka focus lang kasi ako sa ginagawa at hindi ko na siya pinansin.

Nagulat ako ng may inihagis siya bigla sa'kin. Mabilis ko iyong sinalo at nagtatakang napatingin sa kanya.

"Drink it." Aniya.

Tinitigan ko siyang muli saka ang bottled water kong hawak bago nagpasyang inumin ito. Wala naman siguro itong lason at kung meron man bakit naman niya ako lalasonin, anong rason niya? And I noticed that he maybe strict to anyone but he cares for everyone in his pack. He cares to us, hindi nga lang halata. Jana was right, zack may be cold but he is warm on the inside.

"You have heightened senses but you have dearth stamina." He suddenly speak. I stopped drinking and focus on what he's going to say. "Are you taking your lessons well o sadyang mahina ka lang talaga? For the past months wala ka man lang improvement miss Selene. Sayang ang oras at araw na inilaan ni Jana sayo kung ito lang ipapakita mo, kung ito lang ang kaya mo. You should surpass what you think you can do everyday. Hindi iyong kontento ka na sa kung anong kaya mo. It should be two over one not one over two."

Nangunot ang noo ko at napayuko. Pwedeng bawiin lahat ng sinabi ko tungkol sa kanya? That he isn't warm on the inside instead he's cold. He's cold, he is so cold that I wanted to hide and cry.

Aaminin ko, hindi ako magaling sa ganito. Aware ako na mahina ako pagdating sa mga ganitong bagay. I can't run for a minute without getting breathless. My punches are lame and my reflexes are a bit late than thiers. Hindi ako kagaya nila at masakit iyon. Masakit marinig. I'm a werewolf but i am far from being a werewolf.

Mas lalong masakit dahil sa kanya mismo nanggaling.

"Yes, Alpha." Nasabi ko nalang. Nanatili pa rin akong nakayuko. I heared him sigh.

"Ang pinupunto ko Selene, try to work harder than you expect yourself to be. Set your goal if you want to aim higher, hindi iyong mananatili ka sa pwesto mo. The more you aim the more you gain." He said. Tumango ako.

I heared him sigh again. "What did i say about looking at me straight in the eye if we're talking, Selene? Hindi tayo makakapag usap ng maayos kung nakayuko ka lang at kung saan-saan nakatingin. I'm the one who's talking not your hands, your feet or your sorroundings."

"Sorry, Alpha." Agad kong hingi ng paumanhin bago nag angat ng tingin.

Kagaya lamang tuwing tinitigan ko siya, wala siyang ekspresyon sa mukha. Matigas ang anyo niya at wala kang mababasang emosyon. He's blank while i'm filling up through emotion by emotion. Nakakapanghina.

"Again, from the start." He said then he position himself.

Mabilis akong pumuwesto at matamang tinitigan siya. Naghihintay sa maari niyang gawing atake. I was eyeing him when he tried to make blow on my right side. Agad ko iyong nailagan at nagpakawala rin ng magkasunod na suntok sa kanyang mukha at sa tiyan, hindi niya nakita ang huli kaya napa-atras siya at napayuko.

"Good. Napuruhan mo ako." He smirked and tilted his head. "Now, let's see if you can maintain it."

Pagkatapos niyang sabihin iyon ay mabilis siyang sumugod sa'kin. Nanlaki ang mga mata ko at agad na nag react ang katawan ko.

I dodge and dodge every single blow he throw.

Makalipas ang ilang oras ng hell training ko kasama si Zach, sa wakas natapos na rin. He's not being considerate dahil halos lahat ng suntok at sipa niya ay palaging tumatama sa'kin. And i could feel the burning from all of it. Pakiramdam ko mamamatay na ako. Sa pagod at sakit ng katawan. It's undeniably a hell hole training i've ever done. Pucha! Ayaw ko ng maulit 'to!

"Ok ka lang, Selene." Napamulat ako ng marinig ko ang boses ni Jana sa gilid ko.

Tumingin ako sa kanya at pagod na nginitian. "I'm not." Amin ko. "My body is burning. I can't stand, walk or crawl, Jana." Gusto kong magpahinga ng matagal at matulog.

Napabuntong hininga siya. "Alam kong mangyayari 'to kaya sinama ko si Klaus para siya na ang magdala sa'yo papunta sa kwarto mo. Para makapagpahingaka na din." Aniya.

Tumango ako kay Klaus na nakangiti sa akin. Anong nginingiti nito, may nakakatawa ba? Pinaikotan ko siya ng mata na ikinatawa niya ng malakas.

Psh!

"Sa pagkakakita ko, hindi mo ginamit ang mga tinuro ko sa'yo. I guess, you didn't analyze what we talked yesterday dahil kong inalala mo lahat 'yon at in-alyze ng mabuti hindi ka sana nabugbog ng ganito. Tsk, marupok karin palang nilalang Selene." Nanunuyang boses nitong wika. I sneered at him.

"Shut up, Klaus. Just bring me to my room."

"Kita mo. Nabubog lang naging demanding na. Nakaka-hurt ka." He place both his hands unto his chest dramatically. Mabilis naman siyang sinapak ni Jana. His face contorted.

"Kargahin mo na nga siya at nang makapagpahinga ng maayos kesa mag-inarte ka dyan! Lalo mo lang pinalala kalagayan ni Selene."

"Oo na! Mag-bestfriend nga kayo dahil pareho kayong demanding. Tsk!"

Muli siyang sinapak ni Jana. Sumimangot naman siya at lumabi. He scopped me up. Hanggang kwarto karga karga ako ni Klaus habang nakasunod sa amin si Jana. May mga tumingin sa amin - sa akin but I couldn't care less. Ang gusto ko lang ang magpahinga at wala akong pakiaalam sa kung ano man ang e-chismis nila.

Pagdating sa kwarto, agad na umalis sina Klaus at Jana. Hindi na ako naglinis ng katawan at mabilis na nagpalit ng damit. Pagkatapos humiga na ako. I was too tired dahil paglapat palang ng katawan ko sa higaan, mabilis pa sa takbo ng oras akong nakatulog agad. And that became my longest sleep i've ever had since my foot landed this place.