"Her şey çok güzel olacak..."
Oturduğu banktan kalktı genç kız. Yüzünde beliren gülümsemesi ile kahvelerini gökyüzüne çevirdi. Minik minik kar yağmasına rağmen gökyüzü yaz mevsimi gibi masmaviydi. Tıpkı genç kızın duaları gibi...
Kahvelerini etrafta kısaca gezdirip yürümeye başladı. Üşüyen ellerini hırkasına saklamış, adımlarını alışık olduğu yere doğru atıyordu.
Umut demişti değil mi yüreği?
Umutlu olmayı istemişti.
Kalpler kırılsa da ağrısa da ağlasa da hiç, hiç ölmezdi değil mi?
