Forgotten Night (COMPLETED)

Chapter 40

"And now, I announce you as husband and wife. You may now kiss the bride."

Pagkarinig na pagkarinig ko iyon at noong tinignan ko ang mata ni Quiro ay bigla nalang niya akong hinalikan kaya nanlaki ang mata ko. But in the end I just close my eyes and savor the moment.

I couldn't believe na ngayon ako na yung bride na hinahalikan ng groom. Ako na yung nasa harap ng altar na ikinakasal.
Naranasan ko na din kung paano maglakad sa isle na nakawedding gown.

Parang kailan lang nung ako lang yung bridesmaid. Na taga palakpak lang ako kapag magkikiss na ang groom and bride.

And now I'm officially married. Hindi na ako single mga mars.

Officially Mrs. Monteclavo na ako!

And it's all thanks to him. Thanks to this gay Quiro Aquin Monteclavo.

"Thank you for fulfilling one of my dreams." Bulong ko noong naghiwalay ang labi namin. Narinig ko ang masigabong palakpakan ng lahat ng dumalo. But then mas malakas sa pandinig ko ang tibok ng puso ko.

He smiled.

"We are each others dream Jamieya. Kaya salamat din." He answered. Mas lalo tuloy akong napangiti.

"I love you." Bulong niya sa akin.

"I love you too." I mouthed as an answer to him. He intertwined our fingers and he face the crowd and he proudly showed our hands on the crowd.

"Finally this merlat is mine." He proudly said. Na siyang ikinahalakhak ng iba because he even tried na palandiin ang boses niya.

Natawa din ako dun.

"Huy! May asawa kana bawal na bumigay ane?!" Biro sa kanya ng isa sa tito niya. Kapatid ng Papa niya. Ayun napuno na naman ng tawanan ang loob ng simbahan.

****

"Oh yung mga single diyan na mga girlalou magsipunta na kayo sa harapan. Malay niyo kayo na yung maswerteng makasalo sa brides bouquet." Excited na sabi nung emcee.
Nasa may resort kami ni Nayumi. We chose this as a reception area.

Parang kailan lang nung isa pa ako sa mga kasali sa mga tiga salo. Parang kailan lang nung nawalan na ako ng pag asa sa paniniwala na kung sino man ang makakasalo nung brides bouquet ay siya na ang susunod na ikakasal.

Well in fact I never believe in it. Until Quiro prove me wrong. See ako nga ang sumunod na ikinasal.

But sa tingin ko no choice nalang talaga since ako nalang ang wala pang asawa. But atleast ikinasal pa rin ako diba? Nagkatotoo pa rin.

Lahat ng single na babae excited na lumapit sa harap ng stage.
Pinagmamasdan ko sila.

"Charrie why are you going in there?!" Naagaw ng pansin ko ang tila yamot na boses na yun ni Luther. Yes, Luther and Charrie are also present o  my wedding. Aba ginawa ko pang maid of honor si Charrie kasi siya na lang ang single na girl na kakilala ko.

Napataas ang kilay ko dahil sa tanong ni Luther.

"Hey Luther let her be. She's single that's why she's also allowed to catch the bouquet you know." Sabi ko dito. Mas lalong nandilim ang mukha ni Luther dahil doon.

"B-but. But..." Angal ni Lutuer na sa huli'y napasimangot nalang. Tinignan ako ni Charrie and she mouthed me thank you. At saka siya excited na lumapit din doon. Pumunta pa siya sa harapan. Eager din siya na masalo yung bulaklak gaya ng iba.

"Are you all ready?"
Tanong ng emcee. The single ladies answered yes excitedly.

"Okay Mrs. Monteclavo turn your back and be ready to throw the bouquet." The emcee said na siyang ginawa ko naman.