TAMING HIS HEART(completed)

*LABINGAPAT*

Nagising ako sa kama na walang katabi. Ramdam ko na ulit ang maging mag-isa. Wala akong kapatid na pwedeng pagsumbungan sa pinagdadaanan ko.

Ginawa ko ang routine bawat araw ang maligo at magpunta sa opisina upang isaayos ang mga papeles. May kumatok sa pintuan kaya binuksan ko agad. Si Adella ang pinsan niya.

"Hey, good morning,"pambungad nito sa akin. Pumasok agad ito sa loob. As usual she looks gorgeous and sexy. Perpekto talaga lahi nila.

"Good morning,"bati ko rin sa kanya. Komportableng umupo ito sa kama.

"I visited you here because it's been too long since the last time we talked. Anyway, how was your life with him? Be honest."

Hotseat yata ako ngayong araw. Paano ko ba siya sasagutin? Tiningnan niya ako para alamin ang sagot ko.

"It will be a secret. I can keep those."

"Hindi ko alam paano sisimulan."

"Okay, for you to make it easier, I'll ask random questions. No skipping."

Mas lalo akong nakaramdam ng kaba sa sinabi niya. Para siyang pulis kung iisipin. Sana hindi ako madulas sa bawat isasagot ko.  Nagsalita na ito ulit.

"How do you find my cousin?"

First question pa lang nito parang nahihilo na ako.

"His unpredictable." Maikli lang sinabi ko pero totoo naman talaga. Hindi ko mawari ang ugali nito.

"I agree with you. He had some issues of his attitude. Second question tayo, do you feel weird things when your with him?"

Weird things daw. Ano ba isasagot ko? Hilong-hilo na talaga ako sa mga tanong niya.  Nagdesisyon pa din akong sagutin.

"I had this weird feeling that I suddenly feel happy and sad being with him."

"That's not weird, it's called love."

"Hindi siguro. Nasanay lang ako sa presensya niya."

"Okay, as you say. Third, mahal mo ba siya?" That was like a bomb for me. Direct to the point.

"Eh, bakit napunta dyan?"

"You feel weird things being with him, so, I know for sure your inlove with him."

"How can I love him when he doesn't want me?"  Loving him is killing me. In the end I'll be hurt. Kaya kailangan kalimutan ko nalang yung feelings ko.

"Maging honest ka sa akin, Do you love him? Wag mo nang itago dahil alam ko."

I suddenly became silent of her statement. Masyado ba akong obvious? Ito na ba ang sign na dapat akong mag-open up sa iba.

"Nagdesisyon akong puntahan ang lugar na ito dahil sa trabaho. Iyon lamang ang dahilan ko. I wanted to live my life on my own. But the moment I see his angry face, alam mo ba yung nararamdaman ko, I feel like running away but I was glued because of his presence. He does unacceptable things to me. I even have sex with him. That's so low of me. He shows sweet gestures and tomorrow he will eventually change. Balik sa pagiging mabagsik niya. Pero bakit? I choose to stay here kahit ako na itong nahihirapan. Kung itatanong mo, kung mahal ko ba siya? I love him. I love his flaws. I love every part of that unpredictable man. It's weird but I like it."
Pagkatapos ko sabihin yun, tumulo ng tuluyan ang luhang kanina ko pa pinipigil.

"I'm sorry. I shouldn't ask that."

"Okay lang. Kailangan ko talagang ilabas ito dahil ako din ang mahihirapan."

"Don't worry, I know his not an ideal man but I definitely know he has a heart. Be patience with him."

Niyakap ako nito at nadagdagan ang taong pwede kong kapitan dahil nandito siya.

Kung masuklian man niya ang pag-ibig ko, iingatan ko siya at mamahalin nang buong-buo. Bumitaw na ito sa akin at ngumiti.

"I will scold him if he hurt you."

"When I choose to love him,I know I will be hurt too."

"Mabuti nga wala akong boyfriend dahil sakit sa ulo ang lalaki."

"Eh di babae nalang." Natawa ito sa sinabi ko.

"You had a sense of humor pala. What time is it?"

"9:00 a.m."

"Okay let's cook for him for lunch." Hinila ako nito patayo. Sumabay nalang ako.

"Kayong tatlo, kailangan niyo magday-off today. Here's the money para makapagshopping kayo." Turo niya sa tatlong katulong. Masayang umalis ang mga ito.

"I bought already some ingredients for the lunch."

"Dami naman."

"That's few. Anyway, what's your menu?"

"Marunong ako nang afritada, adobo at calderata."

"That's good dahil may karne tayo."

Nagtataka ako bakit ipagluluto namin siya? Sa tingin ko kasi napakabusy niya.

"Don't worry, I told him he will eat lunch here. It's a celebration for the new business I will made with him."

"Ah okay."

Nagsimula na kaming hiwain ang mga ingredients at ang karne na gagamitin. Mukhang prepared talaga ito.

Habang busy kami sa paghahanda hindi ko maiwasang itanong ang tungkol sa medical conditions nito. "Ade, may tinatago bang sakit si Mayor?"  Napalingon ito sa akin. Nagtaka siguro sa biglaang pagtatanong ko.

"Sakit? Mukha ba siyang may sakit sa ugali niyang yun? His strong like a lion. That was too impossible for him."

Hindi na ako nagtanong pa. Alam ko naman na tinatago niya ito sa akin. All I need is to be strong because he'll gonna leave me with no turning back. Thinking of it, I feel like I am stab multiple times.

I focus on the cooking. I want to let him feel that he's valued. It's the least thing I can do.

Sinimulan ko na ang magluto. Inuna namin ang afritada. The aroma of the ingredients make me feel full like I was eating already. Minsan napapangiti nalang kami ni Adella sa pinaggagawa at pinag-uusapan namin. Ang gaan ng pakiramdam pag kausap ko ito.

"Ade, one more question, Who's Julie?"

"Si Julie, she's my cousins ex. Ewan ko ba kung bakit nakikipagkita ito sa pinsan ko. She sell herself to a billionaire because she want to experience luxury and the worst part she hurts Calix so much. It makes him devastated. Akala ko nga magpapakamatay siya, luckily he chose to live his life without her. Why asking? Is she bothering you? Pag nagkataon, I'll bald her."

"Napakabrutal naman. Hindi naman ako nito iniistorbo." Ayoko sabihin na kinausap ako ng babaeng yun. Mukha pa akong loser. Kahit sabihin pa niyang iwasan ko si Mayor, hindi ko susundin dahil mahal ko ang lalaking tinutukoy niya. Hindi ko hahayaang saktan niya ulit ito dahil sa kanyang pansariling kaligayahan.

"Nakakapagod pala magluto pero matatapos din natin ang mga ito."

Natapos namin ang pagluluto mahigit tatlong oras. Nagpaalam ako na aakyat muna sa taas. Pumasok ako agad sa kwarto, diretso agad ako sa banyo para maghilamos. Kumakapit kasi ang mga ginamit namin sa pagluluto.

I wash my face and hands. I look at the reflection of myself. My eyebags are visible. I let out a heavy sigh. I smile to myself to invite positivity. Show him your not worried. Talking to my conscience.

Paglabas ko, naupo ako sa harap ng malaking salamin. I put some foundation and a light lipstick. I change to a comfortable clothes. A shirt and tight jeans. I hope everything will be okay.

*****************************************

SALAMAT SA PAGBABASA!