TAMING HIS HEART(completed)

*LABINGTATLO*

Habang nakaupo tumunog ang cellphone ko. Tiningnan ko sino tumawag pero unknown ito. I choose to ignore it but it keeps ringing. Lintik talaga! Nagdesisyon nalang akong sagutin ito.

"Kung sino ka mang lintik ka, wala akong panahon sayo,"naiinis kong sabi agad dito.
"Julie, you saw me last time in Cali's mansion,"sabi nito kaya naalala ko agad. So may nickname siya kay Mayor. Mas lalo nangunot ang noo ko at nagsalubong ang aking kilay.

"May kailangan ka kay Mayor. Kung meron man, ipagpatawad mo Ms. Julie, wala siya dito,"puno ng pagtitimpi ko. Gusto ko siyang sigawan pero kailangan maging magalang ako. Baka isumbong pa ako.

"Not him. Can we meet?"

"Why ms,"hindi ko maiwasang itanong dito.

"It's important."

Sa huli pumayag din ako. Sa parke kami magkikita. Ewan ko bakit ramdam ko ang pangangamba. Nagpahatid ako kay Joan pero hindi ko sinabi bakit nagpunta ako dito. I just said I want to make moment with myself. Hindi na nga ito nagtanong pa.

Pagkarating ko sa lugar, nakikita ko itong nakaupo sa isang upuan sa parke. Kinawayan ako agad nito. Habang papalapit sa kanya, nararamdaman ko ulit ang kabang bumabalot sa akin.

Umupo ako sa upuan sa harapan nito. Poker face lang ako na nakatingin dito. Akala niya yata ngingiti ako ng matamis dito.

"Hi, I introduced my self to the phone,but I will introduce myself again. I'm Julie." Sabay abot ng kamay nito. Kinamayan ko nalang din for courtesy.

"Pwede mo naman siguro sabihin ang totoong pakay mo."

"I'm here to tell you something."
Pagsisimula nito at heto ang puso kumakabog ng walang tigil.

"I love him so much, I just want you to work for him as an employee not more than that."

"Kahit sinusuka ka na nito?"

"I know him for so long. I'm the one that  understands Cali. So please, you don't want me, to be your worst enemy. Stay away from him if it's not important matters."

Gusto ko na siyang kalbuhin. Napakapal ng pagmumukha nito talaga.  Ito ang nang-iwan at may gana pang magmalaki. Bwisit talaga! Timpi Shahara! Sigaw ko sa utak.

"If you want to have peace in your life, just do that favor for me."

"Yan lang ba sasabihin mo? Kung ganun magpapaalam na ako." Hindi ko na siya matagalan dahil para gusto ko na itong sapakin ng magkabilaan.

"Sorry for the disturb. I'll be going too."

Umalis na din ako. Parang gusto ko maglasing at kalimutan nalang ang pag-uusap namin. It's the worst thing I ever encounter in my life.

Pagdating ko sa mansion, wala pa ding anino ni Mayor. Dumiretso ako sa kusina at kinuha ang mamahaling alak sa cabinet niya. Dinala ko ito sa kwarto at binuksan agad. Nilagay ko muna ito sa maliit na table sa kwarto.

Kumuha ako ng damit ko at nagpalit. Naupo ako sa kama at di maiwasang isipin ang nangyari kanina. Mababaliw na talaga akong tuluyan.

Kinuha ko ang alak at diretso tinungga ito. Halos mangalahati ang naubos ko. Nakakainis ang babaeng yun. Kung bakit pa ako nahulog kay Mayor. Umiinom ako ulit dito at halos maubos ko na.

Out of frustrations I grab my own hair. Pumunta ako dito para magtrabaho pero ito ang nangyari. Parang gusto ko nalang umalis pero hindi ko maiiwan ang lugar nito dahil minahal ko ang namamahala. Damn this love! Nakakasira ng utak!

Tuluyan kong naubos ang alak at ramdam ko ang pagkahilo.

"Where is she?! Tell me,"rinig ko ang boses nito sa baba. Wrong move talaga ang pag-iinom ko. Bahala siya dyan. Umupo ako sa kama para maiwasan ang hilong nararamdaman.

"Are you drunk,"ani nito. Nandito na pala siya at hindi ko napansin.

"You even get my expensive wine."

"Yun ba, alam mo, ang puso ko nga, na nahulog sayo ng libre, hindi ko na pinabayaran. Sorry sa pagkuha nang alak mo, gusto ko lang makalimot."

"Saan naman,"sabay upo nito sa tabi ko. Ito na naman ang puso ko kumakabog na parang may humahabol.

"Sa nararamdaman ko. Nagmahal lang naman ako. Bakit ganito?! Nasasaktan pa rin ako."

"Love is hurtful. But being in love, you  will not mind those."

Kung ganun ang pagmamahal, ayoko na talagang umibig pa. Forever single na lang siguro ako. Buhay nga naman.

"Tama ka nga siguro." Gusto ko sanang tumayo pero napapabalik ako sa pag-upo.

"You need to rest and sleep."

"Okay lang ako. Kaya ko pa naman ang sarili ko." Sinusubukan kong tumayo pero napaupo ako sa kandungan niya.

"Kailangan mo talagang magpahinga." Ramdam ko ang malapad niyang kamay nakaalalay sa may likuran ko. Amoy ko ang napakabangong hininga niya. At ang pabangong galing sa damit nito.

Binuhat ako nito agad at inihiga sa kama pero hinila ko ito palapit sa mukha ko. Ang gwapo niya sa malapitan. Shit! Alcohol really consumes my being!

"Bakit ba iba ang nararamdaman ko pag kasama kita? Ginayuma mo ba ako?"

"What are you thinking? Am I that bad person?"

Iniangkla ko ang dalawang kamay sa leeg niya. "Stop doing that woman. I may get you now." Parang gusto ko ang sinasabi nito. Kinagat ko ang labi para tuksuhin ito.
"Crazy woman. I'm serious, you need rest."
"Bakit gusto mo agad matulog ako ha?"

"Your not in your state. Just sleep okay,"sabi niya ulit.

"No, I'll sleep if I want."

"Why are you so stubborn?"

"Yung puso ko nga nagpapasaway eh."

"Stop talking nonsense." Tinanggal nito ang kamay ko sa leeg niya. Nadissappoint ako tuloy. I was like a kid that got my toy.

Tumabi ito sa akin at nagsalita ulit. "You will sleep okay?" May diin sa boses niya. Hinarap ko ito.

"Don't stare." Sabay talikod nito sa akin. Bakit ba parang tinutusok ang dibdib ko sa ginawa niya? Maybe his right it's hurtful to love. I should clear my mind. Kinumutan ko ang sarili at tumalikod din dito. I silently let my tears fall.

Sa kalagitnaan ng pag-iyak ko, I can feel his warm arms hugging my back. I cried more. "Sorry." Yun lang ang salitang lumabas sa bibig niya. I expect more than that. Kailangan ko na yata magsimulang lumimot.

#JEALOUSYFEELS

PAALALA NG MAY AKDA: SALAMAT SA SUPORTA AT PAGBASA NITO! HAPPY 73 READS SA KWENTONG ITO