rooftops - dnf tłumaczenie Polskie

chapter 51 ~ him

Pov:George

• dojrzały język
• wzmianki o przedawkowaniu

1 kwietnia 2021

"George"

"Mhmm"

"George, wstań"

"Mhm, zostaw mnie w spokoju"

"George, musisz wstać"

Czuję, że moja ręka trzęsie się raz, a potem dwa razy.

"George"

Pierwszą rzeczą, którą zauważam, jest ból pleców po zaśnięciu na krześle.

Mój kręgosłup czuje się rozciągnięty i zdaję sobie z tego sprawę, ponieważ pochyliłem się niezgrabnie nad krzesłem, powodując, że moja głowa spoczywa teraz na jego szpitalnym łóżku.

"George, zrobisz sobie krzywdę leżąc w ten sposób"

Drugą rzeczą, którą zauważam, jest delikatne pocieranie ręki. Łaskocze, czując, jak jego szczupłe palce powoli przemieszczają się w górę i w dół moich dłoni, w końcu ciągnąc się po tylnej części mojej dłoni.

Słyszę, jak lekko chichocze, gdy moje palce trochę drgają.

"Chodź, wstajesz"

Trzecią rzeczą, którą zauważam, jest to, że on się obudził i woła moje imię. Czuję się niezręcznie w ruchu i zdecydowanie nie jestem jeszcze gotowy, aby na niego spojrzeć. Więc pozostaję w miejscu, pozostaję w tej samej pozycji.

"Geo-" - ściskam jego dłoń, dając mu znać, że się obudziłem.

A potem jest cisza.

Nie jest to jednak niewygodne, jego ręka wróciła do zabawy z moją, a ja wciąż leżałem na łóżku.

To tak, jakbyśmy nie musieli mówić, wiem, że w końcu będziemy musieli to robić, jasne. Ale na razie miło jest po prostu zanurzyć się w jego obecności.

Zgaduję, że robi to samo, biorąc pod uwagę jego milczenie. Zastanawiam się, jak długo nie śpi, zastanawiam się, co pomyślał, kiedy mnie zobaczył.

Pokoje pogrąciły się w ciemnościach, a teraz zdaję sobie sprawę, jak długo musiałem spać. To zdecydowanie tłumaczyłoby ból pleców.

"Przestraszyłeś mnie na wpół na śmierć" - szepczę.

Nie reaguje, ale zamiast tego chwyta mój palec wskazujący i delikatnie pociera moją kostkę.

Ruchy sprawiają, że jestem senny, ale nie mogę teraz zasnąć, a nie wtedy, gdy on nie śpi.

"Przepraszam" - uciszał, a jego głos jest wyraźniejszy niż kiedykolwiek.

Możliwość usłyszenia go ponownie nie jest czymś, do czego jestem jeszcze przyzwyczajony, sprawiając, że jego głos dzwoni w moich uszach.

"Nie masz za co przepraszać" - nalegam cicho, "jestem jedyny któr-"

"Nie, nie robisz tego"