BELA MISIN? ( TAMAMLANDI ✔)

B.13 Yemsin

Arka kapıyı açtım sonra.
Hata olduğunu sonradan anladım.
Gördüğüm şey Bora'nın kanıydı.
Sol yanımda bir sızı hissetmemle kendimi yerde buldum.
Ve karanlık.
*****
Cadı kendine geldikten sonra daha bi asabileşerek Pınar'a saydırınca Pınar da üzgün,yüzüme bakarak odadan çıktı hızla.
Kırılmıştı haliyle.

"Abarttın Cadı."
Dedim.
"Seninle ilgilenen oydu."

"İlgilenmeseydi.
Ondan bişey istemedim.
Senden de bişey istemedim.
Kimseden birşey istemedim.
Kendi hayatımı kendim idame ederek yaşayıp gidiyordum."

Yatakta doğruldu hırsla.

"Sonra bi hata yaptım.
Burnumu senin boktan hayatına soktum.
Kimseden bişey istemiyorum.
Bırakın artık yakamıda defolup gideyim."

Dedi nefes nefese.

Ellerim ceplerinde izledim hâlini.
Gerçekten burnundan soluyordu.

"Senin sinirlerin bozulmuş.
Ben dışardayım.
Biraz yalnız kalıp sakinleş."
Dedim yüzüne bakarak.

Sonrada odadan çıkıp koridora baktım. Pınar koridorun sonunda pencereden dışarıyı izliyordu.
Yanına giderek pencereyi açtım.
Cebimden sigara paketimi çıkararak bir dal alıp yaktım.
Pınar sinirle baktı.

"Hastanemde sigara içme dedim sana."
Dedi gözündeki yaşları silerek.

"İçerde değilim. "
Dedim dışarıya doğru esneyerek.

"Kes şu ağlamayı sana yakışmıyor. Küçük bir kızın yüzünden ağlama. Koskoca doktorsun."

"Kız küçükte, dilinin maşallahı var.
Beni seni uşağın ve suç ortağın olarak görüyor farkındaysan."

"O bizim aramızdaki şeyleri bilmiyor."

"Senin hayatını kurtardığımı bilse senin neden bana yardım ettiğinide bilir." Dedim.

Öyleydi.
Her ne kadar bununla övünmesemde Pınar benim sayemde hayattaydı.
2 yıl önce trafik kazası geçirmiş ve kan kaybından ölmek üzereyeken sayemde hayata tutunmuştu.
Kan kardeşiz artık yani.

O günden sonra her ne kadar bir küfür etmediği kalsada her zaman yardımıma koşar.

Arkamda hissettiğim el ile kendime geldim.

"Bora.
Neden nişanlımı ağlattın yine."
Dedi Hakan.

"Ben ağlatmadım.
Küçük bir kızın sözlerine bozuldu.
Sulu gözlü nişanlın."

Dedim Pınar Hakan'a sarılırken.

"Hoşgeldin Hakan.
Ne zaman geldin." Dedim devam ederek.

Hakan da arkadaşım.
Pınar'a aşık ve nişanlılar.
Oda doktor, kafa doktoru.
Psikolog.

"Bu sabah geldim.
Ben yokken haberlerini aldım.
Yine kendine bela bulmuşsun."

"Bende seninle onu konuşacaktım.
İyi oldu geldiğin."

"Siz konuşun benim gitmem lazım.
Görüşsüz hayatım."
Dedi ve gitti Pınar.

" Görüşürüz.
Öğlen birlikte yiyelim Aşkım."

"Oğlum ne cıvık adamsın lan."

"Sanane lan.
Sen kendi işine bak.
Hem sen anlat bakalım ne oluyor."

"Şu kız. "
Dedim odayı göstererek.
Onu bir görmen gerek bence."

"Hmm. Neden senin gibimi oda."