BELA MISIN? ( TAMAMLANDI ✔)

B.1 Güneş

Selam canlarım.

Bu kısmı yeni ekledim.
Gördüm ki okuyucularım ilk bölümü okuyor ve devamını okumuyor.
İlk dört bölümü okuduktan sonra karar verin devamına...

Yeni bir hikaye yeni bir dünya.
Uzun zamandır yazmayı düşündüğüm bir karakter.
Bugün ilk adımı atalım dedim.
Eğer okuyucu tutarsa bu hikâyemide yazmak istiyorum.

Ama bunun için yorumlarınızla bana söyleyin.
Devam etsin.

Yada hiç uğraşma diyebilirsiniz.😅😅
Hadi birlikte girelim Güneş'in dünyasına.

************************************
"Nereye gitti lan bu kız.
Nasıl kaybedersiniz. "

Dedim karşımdaki adamın yüzüne yumruğu geçirerek.

10 tane adam küçük bir kızı yakalayamadınız.
Ne işe yararsınız o zaman lan!"

"Abi kedi gibi kaçıyor.
Çok hızlı.
Ne ara kaybettik anlayamadık."

"Kes lan sesini!
Birde utanmadan üste çıkıyor.
Defolun lan gözüm görmesin sizi!"

"Emir!"

"Buyur abi!"

"Etrafa dağılın didik didik arayın. Bulmadan gelmeyin yakarım hepinizi."

****

AYNI GÜN SABAH
Denize yakın, manzarası süper olan Güneş Cafe'nin masalarından, 9 numaralı masadaki kişinin el kaldırıp beni çağırmasıyla küçük defterimi alıp kalemi topuz şeklindeki saçımdan çıkararak masanın yanına geldim.

"Hoşgeldiniz efendim.
Nasıl yardımcı olabilirim size."

"Bize üç tane şekersiz türk kahvesi. Fincanlar büyük olsun."

"Türk kahvesimi?
Yahu burası kocaman bir Cafe.
Evinde iç türk kahvesini."

Diyecektim, ama dilimi tuttum.
Onun yerine,

"Hemen efendim.
Yanına başka bir arzunuz varmı?"

Dedim ağzım kulaklarımda güler yüzlü eleman modunda.
Bir yandanda adamların yüzlerine bakıyordum.

İçlerinden birisi hemen dikkatimi çekti. Yüzünde sağ elmacık kemiğinde yara izi vardı.
Sanki falçata atılmış gibiydi.
Ama kirli sakalı yüzünden pek farkedilmiyordu.

"Yok. Gidebilirsin."

"Demesen burda dikilecektim sanki."

Dedim içimden.

" Hırt.. Sende."

Tam arkamı dönüp yerime dönecekken.
Diğer garson Ece'nin bana çarpmasıyla elindekiler yere döküldü.

"Kızım önüne baksana."

Dedim dişlerimin arasından çıkan kısık sesimle.

"Pardon yaa sen hızla dönünce oldu."

Eğilip hızlıca ona yardım etmeye başladım. O sırada arkamdaki üçlünün rusca birşeyler konuştuğunu duydum.

Ben nerden anladım peki.
Lise 1. Sınıfta babası Kırım'lı bir kız ile kanki olmuş ve 4 yıl da oldukça anlamaya başlamıştım.
Yalnız gel konuş deseler dikilip kalırım mal modunda.

Her neyse.
Ben yere dokülenlere yardım ederken, siparişi veren kişi:

"Birazdan buraya gelecek.
O geldiğinde biz de çıkacağız"

"Nereden biliyorsun burada olacağını."

" Adamım var oğlum.
Yaş tahtaya basarmıyım ben.
Kaç gündür anam ağladı ama herşeyi plânladım."