34

44 3 0
                                    

"Is it..." napahinto ako at muling nag-isip. Hindi lang naman ako ang nag-iisang taong KJ ang initials, 'di ba? Besides, it could be 'kill joy'.

I should not conclude on what I was thinking earlier. Dahil hindi niya gagawin iyon.

He held my wrist and pulled me with him. Bumaba kami sa bus. I blinked twice when our eyes met.

"Look around," he said and I did. I was conscious about our hand. Pabalik-balik ang tingin ko sa kamay niyang nakahawak sa palapulsuhan ko.

Buti ay hindi ang palad ko ang hinawakan niya. I would be embarrassed if he hold my hand.

I observe the buscafe. Puro neutral colors lamang ang design nito, para bang monochromatic. It's color was not as bright as red but it looks neat and cozy.

I reflected on myself while staring at the buscafe. Neutral colors are my favorite colors. Talaga bang ang gusto ko ang nilagay niya rito? But why? How about her wife? I sighed. Siguro ay ganitong kulay rin ang gusto ni Aira.

"Black, white, gray, brown and beige." Mula sa buscafe ay bumaba ang tingin niya sa akin. "Favorite colors mo."

I froze in my place when I heard him. Iyon na ba ang sagot sa tanong ko? Should I ignore this clue and just act like I don't understand a thing? Pilit ko pa rin bang sasabihin sa sarili kong hindi niya sa akin pinangalan ang business niyang ito?

"It's Kicy Jynette's buscafe."

Hindi ako makagalaw, ni hindi ako kumurap. Para bang tumigil ang lahat nang sabihin niya iyon. I wanted to say something or even ask him but all I did was to part my lips and widen my eyes.

He fake coughed and looked away when he noticed that I wasn't moving. Wala siyang natanggap na response sa akin dahil hindi pa napo-proseso ng utak ko ang sinabi niya.

"Why are you looking at me like that?" he let out an awkward laugh.

I was just staring at him. Mula kanina ay hindi ko pa nililipat sa ibang bagay ang tingin ko.

He's... unbelievable, indeed.

"W-Why are you doing this?" I stuttered.

"As I really should?"

"Demiel-" I was cut off when he came closer and fixed my hair. He tucked some strands of hair behind my ears. I was startled by his sudden moves.

"Let's talk about it inside. Shall we?"

I blinked and shyly looked away. Bakit ko ba siya tinitigan nang ganoon katagal? At, bakit ba naman kasi nakakagugulat ang mga sinasabi niya? I couldn't process anything.

Tumango na lang naman ako sumunod sa kaniya pabalik sa loob. He led me on the table. Hinila niya ang upuan ko bago ko siya umupo sa aking harapan.

Hawak niya 'yong list ng mga available here.
"What do you want to have?" he asked.

"Anything," I replied shortly.

Sinenyasan niya ang isang staff at agad naman itong lumapit. He told him the orders. Ngumiti pa ang lalaki sa akin bago siya umalis sa table namin. I just gave him a small smile.

"Okay..." he fake coughed. "I planned this, uh..." he looked away before he continued. Para bang nahihirapan siyang sabihin sa akin ang kung ano man iyon. "First anniversary."

It was like he couldn't tell me straightly. Para bang nahihiya siya na hindi ko maintindihan. Hindi ko alam kung ano ang mga naiisip niya ngayon.

"It's okay, don't force yourself to tell me. You can explain everything to me once you are ready." Matipid akong ngumiti.

Her Stormy Seasons (Vitality Series #1) | ✓Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz