Soul of Dark Heart (အနက်ရောင်နှလုံးသားဝိဉာဉ်)

Part 3

Unicode version

မိသားစုထမင်းဝိုင်း။

ဦးသက်နိုင်ကျော်က စားပွဲထိပ်တွင်ထိုင်သည်။ စာပွဲတစ်ဖက်တချက်စီတွင်တော့ တဖက်ကိုလေးယောက်စီအစဉ်လိုက်ထိုင်သည်။

သားသမီးငါးယောက်ရဲ့ရှေ့ဆုံးမှာက ယိုလီ(ခေါ်) သစ်စိမ်း။ ပြီးတော့ မယားသုံးယောက်ရဒ့ ကြီးစဉ်ငယ်လိုက်။ လေးယောက်။

သူမနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ‌ တော့ မယားသုံးယောက်။ဦးသက်နိုင်ကျော်က

"အခုလိုလက်ဆုံမစားရတာလဲအတော်ကြာပြီ။ ကျောင်းတက်တဲ့သူက ‌တက်။ အလုပမလုပ်သူကလုပ်ဆိုတော့ ဆုံဖို့ခက်ခဲတယ်"

"ပြီးတော့ သစ်စိမ်း" ယိုလီ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

"ဘားမှာပဲအချိန်ကုန်နေတာလေးနည်းနည်းလျော့။ ဖေဖေ့အလုပ်တွေမှာ ဝင်ကူဖို့စဉ်းစားတော့။ "

ယိုလီတချကိပြုံးလိုက်သည်။

"ကိုကြီး။ ရဲသွေးလဲ ကျောင်းပြီးပြီလေ ။ ဘယ်အချိန်မှ အလုပ်ထဲသွင်းမှာလဲ"

"ဟုတ်တယ်။ နှင်းရဲ့သမီးလေး ကေသွယ်လဲ ကျောင်းပြီးနေပြီကို"

ဦးသက်နိုင်ကျော်က လက်ကာပြရင်း

"သိပါတယ်။ စီစဉိထားပြီးသား။ သစ်စိမ်းကိုအရင်အလုပ်ထဲဝင်စေချင်တာကလဲ သူ့အမေရဲ့ဆန္ဒပြီးမြောက်အောင်လို့။

သူ့အသက်က၂၆ ကျော်နေပြီ။ "

ယိုလီမျက်ခုံးပင့်လိုက်သည် ။ အသက်၁၀၀၀နီးပါးရှိနေသော သူမရဲ့အသက်။ ဒါပေမယ့် ၂၆ ဆိုလဲ ၂၆ ပေါ့။ ငယ်ရတာကောင်းပါသည်။

"ဒါကြောင့် မနက်ဖန် ဖေဖေနဲါကုမ္ပဏီလိုက်ခဲ့"

ယိုလီက

"သိပ်စိတ်မဝင်စားဘူး။ စိတ်မဝင်စားရင် အလုပ်ကလဲအဆင်ပြေမှာ မဟုတ်ဘူး။အဆင်မပြေရင် ကုမ္ပဏီပဲနစ်နာမှာ။တခြားသူရွေးလိုက်ပါ"

သူမကို အကဲခက်နေတာကြောင့်ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။

ထို့ကြောင့်

"ဒါနဲ့ စမ်းကြည့်လို့အမှားလုပ်မိရင်တော့ အပြစ်မတငိဘူးမဟုတ်လား"