"Can, uyanın kahvaltı hazır" kirpiklerimin arasından giren ışıkla ablamı görürken yavaşça başımı salladım. Mert arkamdan bana sarılmış ve bacağıyla kendini bana sarmıştı.
Ablam odadan çıkıp kapayı çevirip açık bırakırken arkama dönüp Mert'in saçlarını karıştırdım. Huzursuzca kıpırdarken esnerken "uyan"dedim zorla. Bacağını benden çekerken yatakta sırt üstü uzandı. Kolunu kaldırıp saatine baktı.
Erken olduğunu gördüğünde gözlerini yeniden kapattı. Gülümseyip üstüne çıktım. Göğsünde ellerimi birleştitip çenemi yerleştirirken ina baktım. "Dün sana dedim. Ablam spor yapan tiplerden sabahın köründe kalkar ve yürüyüşten sonra kahvaltı eder. Onun-"
Ağzıma eli kapanıp beni sustururken "lütfen yavrum"diye mırıldandı. Avuç içine bir öpücük kondurup elini ağzımdan çektim. "Onun için kalk kahvaltı edeceğiz"diye cümlemi tamamladım.
"Ben senin çeneni seveyim oldu mu bebeğim?"huysuzca mırıldandığında gözleri açtı. "Kalkttım yavrum"dedi.
Kalçalarımdan tutup yatakta oturur pozisyona geldikten sonra ayağa kalkıp benide yere bıraktı. Sersem bir şekilde yürümeye devam ederken onu tuvalete götürdüm. Kapıdan içeriye girip bana baktığında "gelmiyor musun?"diye sordu. Gözlerimi devirip rahatlığına hala devam etmesine şaşırdım. Eşortmanını indirirken hala rahat takılıyorken hızla kapıyı kapattım. "Manyak"
İçeriden su sesi gelirken kapıyı açıp içeri girdim. Ellerini yıkıyorken yan gözle bana baktı. "Üzerini değiştir çünkü kahvaltıdan sonra pek vaktin olmayabilir" kaşlarını çatıp bana "neden?"diye sorduğunda ablamın eski deli doluluklarını hatırladım. "Ablam pek yerinde duramaz her şeyi hızlı ve bir plana göredir. Yemekten sonra çekiştirip bizi dışarı çıkartabilir dolaştırmak için" başını sallayıp bana doğru gelip dudaklarıma sıkı bir öpücük bıraktı. Boynumu sıkıca tutup boynuma daha sert bir öpücük bıraktıktan sonra "Günaydın sarı ayı" dedi. Kapıdan girdiği gibi uykulu bir şekilde çıkarken sarı ayının nerden çıktığını anlamak için beynimi zorladım. Ama bana hiç sarı ayı dememişti ki.
Omuz silkip işimi halledip ellerimi yıkadım. Direk ablama yardım için mutfağa gittim. Ablam beni gördüğü gibi gülümserken "onu beğendim"diye fısıldadı. Kafamı sallayıp kırgın bir gülümseme bıraktım. Ablam her zaman tarafsız olmuştu. İlk defa bir sevgilimi görüyordu ve beğenmişti. Uzun zaman sonra ilk defa beni destekleyen bir tepki göstermişti.
Bana dönüp düşünceli halimi gördüğünde gülümsemesi soldu. Derin bir nefes alıp "annem"diye cümlesine başladı. "Annemiz böyle şeylere karşı biliyorsun. Ama seni hala seviyor." Konuşmasını kesip "biliyorum"dedim.
"Ben ise çok yanlış şeyler yaptım. Seni içten her zaman destekledim ama korkuyordum. Annem tarafından dışlanmaktan. Neyse eskileri açmıyacağım ama Mert'i cok sevdim arkanızdayım. Seni destekliyorum"
Yüzümde bir gülümseme belirirken kollarımı açıp ablamın gelmesini bekledim. Bana sarılıp saçlarımı okşadı.
"Bir şey diyeceğim" başımı sallayıp sakince beklerim "ellerim yağlıydı" geri çekilip "abla"diye bağırırken ellerini kaldırıp sırıttı. Yüzümde gülümseme yeniden kendini belli ederken Mert aklıma geldi. "Ben Mert'i çağırayım"dedim.
Ablam başını sallarken arkamı dönüp kaldığımız odaya doğru gittim. Açık kapıda Mert'i görünce şaskınca baktım. Yatakta oturup büyük bir sırtışla bana bakıyordu.
Yanına gittiğimde noldu diye sormaya bile kalmadan "evleniyor muyuz?"diye sordu. Kaşlarımı çatarken benim konuşmama müsade etmeden "ablan beni sevdiyse evlenmemize izin verir,yani ne zaman evleniyoruz?"
Sevinçli haline bakıp dudaklarına bir öpücük kondurdum. Evlenemezdik Mert'in hayal dünyasının içinde olmadığımız sürece. "Sen istediğin zaman?"diye mırıldandığımda "yarın güzel bir gün "diye mırıldandı.
Sonu böyle beklemiyor olabilirsiniz. Veya bitmiş gibi hissettirmiyor olabilir. Ama emin olunböyle bitmesi herkes için iyi oldu. Çünkü sınav öğrencisi olduğum için boş bir zaman bulup yazamıyordum. Ve zorlana oturmasan bitmezdi.
Neysee
Okuyan herkes için teşekkür ederim. Özlediğimde veya özlediğinizde Can ve Mert'i yazacağıma emin olabilirsiniz.
